Scriptiebank overzicht

Sinds het midden van de jaren 1970 besteden historici steeds meer aandacht aan de geschiedenis van lesbische vrouwen. Hoewel er sindsdien al veel invloedrijke werken verschenen, is er nog weinig historisch onderzoek gevoerd naar de geschiedenis van de representatie van vrouwelijke homoseksualiteit. Deze masterproef besprak daarom de representatie van lesbian-like vrouwen in de Belgische pers tijdens het interbellum. Daarbij werd een discoursanalyse toegepast op meer dan 150 krantenartikelen van 37 verschillende kranten. In de eerste plaats toonde dit onderzoek aan dat journalisten uitvoerig berichtten over vrouwen die zich mannelijk kleedden. Die vrouwen werden tijdens het interbellum ‘garçonnes’ genoemd. Journalisten gingen daarbij op zoek naar verschillende mogelijke oorzaken voor het bestaan van de garçonne, waarbij ze de Eerste Wereldoorlog en de emancipatie van de vrouw aanhaalden. Welke reden ze ook toeschreven aan hun bestaan, de verslaggevers waren het erover eens dat garçonnes onaantrekkelijk waren. Daarbij benadrukten socialistische en liberale journalisten dat de omgeving van de garçonne misnoegd was over haar uiterlijk en drukten katholieke journalisten hun bezorgdheid uit over de gezondheid van de vrouwen. Daarnaast benoemden verslaggevers de garçonne als een sociaal probleem, waarbij ze zich volgens hen ‘immoreel’ gedroeg. Daarnaast toonde dit onderzoek aan dat Belgische journalisten het pathologisch discours van medici overnamen. In die representaties was de lesbian-like vrouw een femme fatale, die roofdiergedrag vertoonde. Mogelijke slachtoffers van die femme fatale waren kinderen, maar ook volwassen vrouwen en mannen. Daarnaast geloofden de verslaggevers dat lesbian-like vrouwen een gevaar vormden voor de maatschappij, waarbij ze een bedreiging vormden voor gezinnen en bijgevolg de toekomst van het land. Afhankelijk van de ideologie van de krant waarvoor ze werkten, haalden journalisten de censuur van fictieve werken met lesbian-like personages aan als oplossing voor de bedreiging van de lesbian-like vrouwen. Ten slotte benoemden journalisten lesbian-like vrouwen consequent als ‘de andere’. Zo werden ze vereenzelvigd met de oudheid, waarbij ze zelfs als oorzaak van de val van het Griekse Rijk benoemd werden. Lesbian-like vrouwen werden echter ook vaak geassocieerd met het buitenland, met Frankrijk en Duitsland in het bijzonder. Die associatie was wellicht het gevolg van de imago’s van Berlijn en Parijs als steden met een sterke homoseksuele subcultuur. Daarnaast maakte specifiek de socialistische pers de associatie van lesbian-like gedrag met de hoogste klasse, wat gekaderd kan worden binnen het idee van de klassenstrijd. Het onderzoek toonde aan dat er zowel sprake was van gelijkenissen als verschillen tussen de berichtgeving per ideologie. Daarbij was er vaak sprake van meningsverschillen tussen de katholieke en socialistische pers en nam de liberale pers een meer ambigu standpunt in. Daarnaast kan de berichtgeving van België vergeleken worden met die van andere Europese landen. Daarbij kwamen bredere trends op het continent, zoals het pathologisch discours, het nationalisme en de afkeur ten opzichte van garçonnes, ook terug in Belgische pers. Toch verschilde de Belgische casus ook van andere Europese landen, bijvoorbeeld wat betreft de ideologische verschillen in het land en het uitzonderlijk verbod op censuur.

Worden biseksuele personen negatiever bekeken door hetero's dan door homo's en lesbiennes? Uit dit kwantitatief onderzoek in Vlaanderen blijkt alvast van niet. Wel is er een verband met leeftijd, gender van de biseksuele persoon en het kennen van een biseksueel persoon.

Hoe wordt homo-ouderschap voorgesteld in lesbische romances? Aan de hand van de analyse van een selectie boeken met dit thema van de Frans-Canadese LGBT-romanceuitgeverij Homoromance Éditions wordt die vraag beantwoord. Meer specifiek gaat de thesis na op welke manier homo-ouderschap als een voorwaarde wordt voorgesteld voor het perfecte plaatje dat de romances creëren.

Dit onderzoek bij Vlaamse holebileerkrachten in het secundair onderwijs gaat dieper in op hun betekenisgeving aan zichtbaarheidsmanagement.

In deze scriptie wordt onderzocht in hoeverre dat non-binaire personen geaccepteerd of juist
gemarginaliseerd worden in Vlaanderen. Aan de hand van diepte-interviews met een uitgelezen
steekproef van de doelgroep in combinatie met een schare aan wetenschappelijke bronnen en
nieuwsartikels kunnen we een belangrijk besluit trekken: het gebrek aan media-inclusie stigmatiseert
de genderexpressie van non-binaire jongeren

De Europese identificering met homo-emancipatie sinds de War on Terror en de (negatieve) uitwerking hiervan op de tolerantie jegens moslimminderheden.

Deze masterproef gaat over de representatie van lesbiennes in Vlaamse fictiereeksen, uitgezonden tussen 2005 en 2019. Er werden vier reeksen geselecteerd, namelijk: Kinderen van Dewindt, Marsman, Gent-West en Professor T. Deze reeksen werden onderworpen aan een narratieve inhoudsanalyse, waarbij de focus lag op de lesbische personages. Daarnaast werden ook de actrices in kwestie geïnterviewd ter nuancering.

Pseudovertaling, dat gewoonlijk wordt gedefinieerd als een tekst die valselijk wordt gepresenteerd als een vertaling uit een andere taal door zijn auteur en die daarbij de identiteit van vertaler aanneemt, plaatst met deze mystificatie niet alleen onderzoekers maar ook vertalers die met dit type tekst wordt geconfronteerd voor belangrijke uitdagingen. Nadat we de aan pseudovertaling gelieerde elementen hebben geïdentificeerd in de detectiveroman 'Elles se rendent pas compte' van Boris Vian, die vertaalproblemen op lexicaal en macrotekstueel nuveau kunnen opleveren in de narratieve tekst en paratekst, stellen we vervolgens vertaalstrategieën voor die tot doel hebben om de misleidende effecten te reproduceren zoals de auteur van deze pseudovertaling ze oorspronkelijk voor ogen had. Deze strategieën kunnen de toekomstige taak van vertalers vergemakkelijken die in de toekomst met dit soort teksten te maken krijgen.

Lesbische en biseksuele vrouwen zouden zich omwille van hun vrouw-zijn én hun seksuele oriëntatie in een kwetsbare positie bevinden op de werkvloer. Toch blijken ze in Vlaanderen gemiddeld meer leidinggevende functies in te nemen dan heteroseksuele vrouwen. Via diepte-interviews met 15 lesbische en 2 biseksuele leidinggevende vrouwen wordt duidelijk dat hun zichtbaarheidsmanagement een belangrijke rol speelt in hun weg naar de top.

De recente repressie van homoseksuelen, lesbiennes, biseksuelen en transgenders vindt haar herkomst in de opkomst van het neotraditionalisme. Deze thesis onderzoekt de verbanden tussen de argumenten voor LHBT-repressie en traditionele waarden in het Russisch officieel discours.

 Op 29 juni 2013 zette de Russische president Poetin zijn beslissende handtekening onder een nieuwe federale wet waardoor het verboden werd om in het bijzijn van minderjarigen “niet-traditionele relaties” te propageren. Kinderen zouden zowaar het idee kunnen krijgen dat dergelijke relaties sociaal gelijkwaardig zijn aan traditionele relaties. De nieuwe Russische wetgeving kreeg van de internationale media al snel de naam “antihomowet” of “antipropagandawet”.

Voorbij het spiegeltje aan de wand…In onze hedendaagse maatschappij zijn spiegels frequent voorkomende gebruiksvoorwerpen, die bijna vanzelfsprekend overal aanwezig zijn. Winkels gebruiken reflecties als een handige manier ter visuele feedback over je nieuwe outfit. Autorijden is dankzij kunstig geïntegreerde spiegels een stuk veiliger en dankzij sneeuwwitjes’ kwaadaardige stiefmoeder weet zelfs het kleinste kind vandaag de dag waarvoor een spiegel zoal kan dienen.Toch blijkt de rol van de spiegel als object doorheen de tijd een evolutie te hebben doorgemaakt.

Kan ik erbij horen ? Ik ben nu eenmaal zo geboren !In plaats van steeds een ander met de vinger te wijzen en een oorzakelijke schuldenaar te zoeken is het van belang vooreerst naar onszelf te kijken. Deze thesis trachtte dan ook de waarheid achter discriminatie en haar gevolgen na te gaan.De masterproef startte met een uitgebreide literatuurstudie. Het eerste besproken deel bestond uit holebi’s, hun maatschappelijke beleving en discriminatie. Daar deze thesis vertrekt vanuit een economische  uitgangspunt, was het belangrijk de link te leggen tussen een bekend marketingconcept, nl.

 Lesbische vrouwen spreken lager, sneller en monotoner  Lesbiennes spreken lager, sneller en monotoner dan heteroseksuele vrouwen. Klinkt als een broodjeaapverhaal?

 
Discriminatie van holebi’s bij selectie: “Vreemd”, zou je denken, “tijdens een sollicitatiegesprek komt het feit of je homo, lesbisch of hetero bent toch niet aan bod? En indien dit wel het geval zou zijn, dan wordt de voorkeur voor hetzelfde geslacht toch gewoon verborgen gehouden.” Onderzoek toont nochtans aan dat 38% van de solliciterende holebi’s de seksuele oriëntatie onthult aan een potentiële werkgever. Uit angst voor discriminatie, komt een meerderheid echter niet uit de kast.