Scriptiebank overzicht

Spelen in de stad: kinderspel?
 
‘Geef ze wat groen en een straat die weer schoon is.’ Misschien fronst u de wenkbrauwen bij het lezen van dit zinnetje en wellicht doet het u vaag denken aan de jaren toen de klanken van Louis Neefs de woonkamer vulden? Neen, dit is geen artikel over artiesten van weleer. ‘Dit is een artikel voor de kinderen van morgen. Opgesloten, gevangen in een stenen woestijn. Want zo zal morgen het spelen verdwijnen.

Beste,
 
In het voorjaar van 2004 startte ik een onderzoek naar wat PR is en kan zijn voor cultuurorganisaties. Ik vond Kunstencentrum Vooruit bereid me haar communicatiebeleid te laten bekijken. Onderzocht werd in welke mate de PR-activiteiten van het huis efficiënt en effectief waren, en of er ruimte was voor verbetering. De resultaten waren bemoedigend, zowel voor Vooruit als voor vele andere culturele actoren in Vlaanderen – ook zij die graag verder willen kijken dan onze landsgrenzen.

 
Een vergelijking van het mededingingsbeleid in de VSA en in Continentaal Europa
(1800-1965)
 
In de tweede helft van de 19de eeuw schoten in de VSA grote bedrijfscombinaties -zoals Rockefellers Standard Oil- als paddestoelen uit de grond. Het laissez-faire kapitalisme -dat die periode domineerde en dat dergelijke grote concentraties aanmoedigde- werd gesteund door een rechterlijke macht die reageerde tegen diegenen die het systeem aanvochten.

“Syt ghy een man met eer?” 
Het duel in de Zuidelijke Nederlanden:
Aspecten van eer en oneer in de Nieuwe Tijd.
 
Niet de leeuw is de koning van het dierenrijk, maar wel… de vos! Dat was althans de mening van de Leuvense studenten Delbecq en Naveau, die in februari 1774 in herberg ’t Papegaaiken een verhitte discussie voerden over de juiste Latijnse vertaling van de zin “de vos is de koning der dieren”. Moest het nu “vulpes est rex animalium” zijn, of eerder “vulpes est regina animalium”?

Nicolaas Rasson
2de licentie Geschiedenis
Vrije Universiteit Brussel
 
Licentiaatsverhandeling
 
De diplomatieke breuk tussen België en het Vaticaan
 
Promotor : Professor E. Witte
___________________________________________________________________________
 
Dat het ooit tot een diplomatieke breuk is gekomen tussen België en het Vaticaan, is door weinigen geweten. Een affaire die eens zoveel beroering gewekt heeft, is vandaag compleet in de vergetelheid geraakt.

Nicolaas Rasson
2de licentie Geschiedenis
Vrije Universiteit Brussel
 
Licentiaatsverhandeling
 
De diplomatieke breuk tussen België en het Vaticaan
 
Promotor : Professor E. Witte
___________________________________________________________________________
 
Dat het ooit tot een diplomatieke breuk is gekomen tussen België en het Vaticaan, is door weinigen geweten. Een affaire die eens zoveel beroering gewekt heeft, is vandaag compleet in de vergetelheid geraakt.

De traan van Peter Kihara Young
 
Nairobi, juli 2003. Vanwege mijn statuut als buitenlands ‘onderzoeker’ was ik na vele omzwervingen beland op een kantoor dat ‘Credo’ werd genoemd. Een secretaresse verwelkomde me en liet me plaats nemen op één van de stoeltjes in wat men een wachtzaaltje zou kunnen noemen. Ik kreeg een schamel kopje thee met melk en las wat in een plaatselijke krant. Mutumishi, de eindverantwoordelijke van Credo, met wie ik een gesprek had gepland, zou me daar wel vinden.
 
Niet veel later kwam een oude man binnen en ging naast me zitten.

 
Interne en externe controle van debiteurenbeheer




 


 




 
 

 



De problematiek van het debiteurenbeheer kan worden toegelicht vanuit twee auditstandpunten: enerzijds is er de interne controle van de verkoopcyclus en anderzijds is er de externe controle van de handelsvorderingen.  Bovendien kan de financiële gezondheid van een onderneming worden geëvalueerd aan de hand van verschillende prestatiemaatstaven.
 
Noodzaak van kredietmanagement
Zonder klanten kan een onderneming niet voortbestaan, want zonder geld kunnen er geen aankopen of investeringen worden doorgevoerd.

Noodzakelijke Redundantie
een zoektocht naar nergens niets
 
In 1965 schilderde Roman Opalka op een zwart doek met witte verf het getal 1. Van 1 ging hij naar 2, vandaar naar drie en zo was hij begonnen aan een oneindig werk. Toen het eerste doek van boven tot beneden vol stond met opeenvolgende getallen ging hij op een tweede doek van identieke afmetingen verder. De jaren gingen voorbij en Opalka bleef verder tellen en verder getallen schilderen. Vanaf 1972 voegde hij voor elk nieuw doek één procent witte verf toe aan de aanvankelijk zwarte achtergrondkleur van het vorige doek.

Een nieuwe Afrikaanse dans
 
Afrika danst, Afrikanen dansen. Een oeroud cliché. Maar dansen ze enkel en alleen hun traditioneel repertoire? Heeft mondialisering dan geen impact gehad op hun danskunsten? Afrikaanse dans goes contemporary ! Hoort u het ook in Keulen donderen?
 
Artiesten uit Afrika worden nog steeds te vaak het imago van authentieke traditie, zoetzuur exotisme en een tikkeltje primitiviteit aangesmeerd: dansers met naakte torso opgesmukt met pluimen, armbanden, kaurischelpen, maskers en amuletten, begeleid op de eeuwig roffelende tamtam.

Vrouwenarbeid in Marokko: ontwikkeling ‘door’ maar ook ‘voor’ vrouwen?
door Petra Heyse
 
Wereldwijd dienen steeds meer vrouwen zich een plaats te verwerven op de arbeidsmarkt. Dit komt mede door de mondialisering en de ermee gepaard gaande stijging van de levensstandaard. De neoliberale marktideologie schuwt elke vorm van afhankelijkheid en wenst vrouwen op een volwaardige manier te integreren in het economische actieve leven. In vele landen komen de traditionele vrouwenrollen hierdoor op losse schroeven te staan.

 
Kunst te koop
De Brusselse avant-gardegalerie 1919-1932
 
Lotte De Voeght
 
Op 5 mei 2004 werd bij Sotheby’s in New York Picasso’s Garçon à la pipe uit 1905 geveild tegen een bedrag van 104,2 miljoen dollar (of 85 miljoen euro). Het werd daarmee het duurste schilderij aller tijden. Critici noemen deze recordprijs een ‘culturele obsceniteit’ die een gevolg is van een ‘hysterische markt’.

Het spionagenetwerk Echelon: Big Brother op wereldformaat?
- Thijs Demeulemeester -
 
‘God ziet u, hier vloekt men niet’. ‘Big Brother is watching you’. ‘Smile you’re on candid camera’. De slogans spreken voor zich: overal worden we in de gaten gehouden. Ik niet, zegt u? Goed fout. Een ultrageheim wereldwijd spionagenetwerk, Echelon genaamd, tapt immers al drie decennia lang, buiten ons medeweten om, de meeste communicatie op onze planeet af.
 
Luistert er iemand mee telkens als we de telefoon opnemen? Worden al onze faxen en e-mails meegelezen? Hoe alomtegenwoordig is Big Brother?

1
Marjan Dewulf
Begrensde verbeelding: El Greco en de contrareformatorische kunsteisen
Augustus 1605. De van oorsprong Kretenzische schilder El Greco (1541-1624) krijgt van
het Spaanse Hospital de la Caridad te horen dat een aantal personages uit zijn schilderij
Virgen de la Caridad overschilderd moeten worden. Het struikelblok vormen de portretten
van de burgers met hun rijke kanten kragen. Hun aardse aanwezigheid is niet gewenst in de
nabijheid van de maagd Maria.

Als de gebouwde belichaming van de Belgische vakantie en masse, is onze kust altijd een toevallige rebel geweest in de nationale dictatuur van de ruimteverkwisting. Decennialang spoelden toeristen en dagjesmensen er jaarlijks ritmisch aan en af.  Ze gaven vorm aan een bandstad met een steeds grotere recreatieve capaciteit. Vandaag echter kan een toekomstbeeld voor de Belgische Kust voor het eerst niet meer rechtlijnig vanuit haar realiteit geëxtrapoleerd worden.

“Brandstof voor de vrede of olie op het vuur?” - Nils Duquet
 
Onlangs won de Keniaanse Wangari Maathai, oprichtster van de green belt movement die in Afrika meer dan dertig miljoen bomen heeft gepland, de Nobelprijs voor de vrede. Deze keuze deed bij velen de wenkbrauwen fronsen. Wat hebben bomen in het bijzonder en grondstoffen in het algemeen met vrede te maken? Zeer veel zo blijkt uit het licentiaatsonderzoek van Nils Duquet naar de mogelijke rol van de olie-industrie in conflicten in centraal-Afrika.

Lien Foubert (K.U.Leuven) - Vlaamse Scriptieprijs 2004
Thesis: Het im ago van Agrippina Minor: beeldvorming van een Julisch-Claudische prinses in de antieke bronnen
 
Op 6 november 15 n.C. werd in Keulen een Romeinse prinses geboren. Men gaf haar de naam Agrippina. Als lid van de keizerlijke familie zou haar aan weelde en comfort niets tekort komen, maar toch lag haar geen gemakkelijke toekomst in het verschiet. Ze was immers een vrouw.
Al eeuwen lang hield de Romeinse samenleving vast aan het traditionele beeld van de ideale echtgenote.

Ruusbroec is het onthouden waard
 
Heeft u onlangs nog een tekst gelezen die uw leven heeft veranderd? Waarschijnlijk zullen weinigen onder ons nu ‘ja’ knikken; maar wij zijn dan ook doorgaans niet op zoek naar een dieproerende ervaring wanneer we lezen. Voor de middeleeuwse lezer daarentegen was dat precies de voornaamste drijfveer, met name wanneer hij (of zij) in contact kwam met geestelijke literatuur.
 
Een leeservaring was in de Middeleeuwen veel intenser dan nu.

De Ondraaglijke lichtheid van de zeden: beelden en zelfbeelden van druggebruikende prostituees – Natalie Claeys

 
De beeldvorming rond prostitutie is – door de geschiedenis heen – vaak op essentialistische vooronderstellingen gebaseerd en wordt op starre wijze gereproduceerd.
Dit schrijven is een welwillende poging om – vanuit een kritische antropologie – de dialectiek Ik/Ander binnen dit fenomeen, en de daaruit voortvloeiende processen van transgressie/alterisatie/objectificatie en fragmentatie te beschrijven – of eerder (en liever) deze abnormaliseringsprocessen te problematiseren.
 
De (r

 
Het kijkende lichaam
 
De rol van narratieve elementen in de interpretatie van het hedendaagse danstheater in Vlaanderen
 
Sinds de pijlsnelle en internationale doorbraak van Vlaamse choreografen zoals Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre en Wim Vandekeybus tijdens de jaren ’80, is de ‘hedendaagse Vlaamse dansgolf’ nooit echt tot stilstand gekomen. De oprichting van de dansschool P.A.R.T.S., sterk georganiseerde festivals en actieve nieuwkomers zorgen al bijna vijfentwintig jaar voor grensverleggend en gedurfd danstheater dat bij een relatief groot publiek in de smaak valt.

‘War’ against ‘Terror’: een discourstheoretische politieke analyse naar het Amerikaanse neoconservatieve defensiediscours omtrent 11 september geïnspireerd op het conceptuele kader van Laclau en Mouffe
 
In de nasleep van 11 september en de daarop volgende gebeurtenissen kwamen er hevige discussies op gang omtrent de ware motivaties achter het gevoerde Amerikaanse beleid. Olie, kapitaal, de Noord-Zuid verhoudingen, anti-Islamitisme, al deze factoren werden vroeg of laat wel aangehaald om het Amerikaanse unilaterale beleid te verklaren.

Problematiek rond de conservering van dozen in het legaat Scutenaire-Hamoir
Het gedrukte culturele erfgoed is een deel van de tastbare getuigenissen van onze geschiedenis. Het bestuderen van de door ons overgeleverde documenten is dan ook één van de meest directe methoden om deze geschiedenis te onderzoeken en te begrijpen. Het is de taak van conservatoren en restauratoren om dit gedrukte culturele erfgoed zo goed mogelijk te bewaren. Echter is dit niet zo simpel als we zouden denken. Men moet o.a. rekening houden met authenticiteit, de eigenschappen en de mogelijke oorzaken van verval.

De nieuwe utopie van Ground Zero
 
11 september 2001. Slechts enkele uren na zonsopgang werd New York al weer volledig in het duister gehuld. De hele wereld keek geschokt mee hoe een enorme stofwolk het leven uit de anders zo vitale stad verdreef en plaats maakte voor de dood. Al snel rees de vraag welke feniks er uit de as van het verdwenen World Trade Center zou herrijzen. Voor de eerste keer in zijn geschiedenis ervoer New York de nood aan een gedenkteken: de stad met een natuurlijke afkeer van monumenten, de stad die sinds zijn ontstaan steeds vooruit had gekeken, de stad zonder verleden.

Backspace (1996-1999)
een project ter stimulatie van Netkunst
Joke Vangheluwe
 
We schrijven 1994. Internet veroorzaakte een pré-dotcomboom, de voorbode op de commerciële doorbraak in 1999. Het Net werd op die moment nog bekeken als een opwindende spelruimte met op sociaal en cultureel vlak vele voordelen. Er kon een andere economie, een andere wereld op gepromoot worden. Het spreekt voor zich dat ook kunstenaars aangetrokken waren tot deze nieuwe vrijruimte waar men niet gebonden was aan de drie dimensionaliteit van de reële wereld.

J’aime j’aime la patrie
Eurovisiesongfestival is mix van muziek én politiek
Poepsjieke cocktailjurken, middelmatige liedjes en de spannende puntentelling zijn al een halve
eeuw de vaste ingrediënten van het overbekende Eurovisiesongfestival. Ondanks de
neerbuigende kritieken van pers en publiek is de bejaarde televisiedame ook vandaag nog goed
voor honderden miljoenen kijkers en bijgevolg een speciale vermelding op de Europese
mediakalender waard. De wedstrijd is overigens meer dan pretentieloos vertier, zo werd onlangs
aangetoond.

Haider en zijn Kronenzeitung
 




“Wenen terug aan de Wenen!”, “Buitenlanders buiten!”. Met deze en andere provocatieve slogans slaagde de extreemrechtse Vrijheidspartij (FPÖ) van topman Jörg Haider erin om in 1999 de tweede grootste partij van Oostenrijk te worden. Uit empirisch onderzoek blijkt dat deze verpletterende verkiezingsuitslag enkel behaald kon worden door de systematische steun van ’s lands bekendste en grootste tabloid, de Oostenrijkse Kronenzeitung.

Evolutie naar een humane behandeling van de psychose
 
Het begrip psychose wordt in de huidige samenleving nog te veel gezien als een ziekte die vergelijkbaar is met een organische aandoening. De meest gangbare theorieën rond het ontstaan van een psychose situeren zich dan ook in het medische veld. Naar gelang de oorsprong van een fenomeen wordt gezocht naar een behandeling, in dit geval één die zich zal richten op het organisme. Dus, als iemand als psychotisch gediagnosticeerd wordt, moet hij opgenomen worden en de juiste medicatie krijgen.

Gen-etica ver-(van)-vorming?
 
Abortus toestaan; het vermoorden van een embryo aanvaarden en het ‘verbeteren’ ervan verwerpen? Genetische manipulatie verketteren terwijl er serieuze ziektes bestaan die via deze weg genezen zouden kunnen worden? Hoelang houden we onze angst vol voor het spook van de biotechnologie?
 
In deze thesis wordt getracht een verbinding te leggen tussen de pedagogische wijze van ‘vormen’ en de biotechnologische wijze van ‘vormen’. In principe delen beide de wens om het kind/de opvoedeling te “laten groeien”; “verder te helpen” in een wenselijk geachte richting.

In zijn laatste roman Siegfried schrijft Harry Mulisch niemand minder dan Adolf Hitler een zoon toe, maar toch gaat het in deze roman evengoed over Mulisch zelf. Het verhaal is opgezet als een proefopstelling; het is de bedoeling om Hitler beter – of eigenlijk nog ambitieuzer: definitief – te begrijpen via het hoofdpersonage, de schrijver Rudolf Herter, door hem “in een totaal gefingeerde, extreme situatie te plaatsen” en dan te kijken “hoe hij zich vervolgens gedraagt”.

 
Het nieuwe treinstation van Luik, de volksbuurt Brugse Poort te Gent, de ring van Antwerpen, het duivenhok van mijn grootvader,  een boomhut langs de vaart in Ravels. Op het eerste zicht hebben deze bouwwerken niets met elkaar te maken. Zo lijkt het althans. Hoe kan een nieuwe theorie rond architectuur deze zaken met elkaar verbinden ? En waarom zou je daar je tijd in steken ?
 



In de architectuur gebeurt de theorievorming op basis van een onderverdeling in stromingen, die op verschillende zaken gebaseerd kunnen  zijn.