Scriptiebank overzicht

Herbebossingprogramma’s na brand: nutteloos!
 
Vegetatiebranden hebben een ingrijpend effect op het plantenleven. Enkele jaren na een vegetatiebrand kan men echter reeds spreken van verhouting van de vegetatie en van natuurlijke bosvorming. Doordat de branden een traditie zijn en dus jaarlijks terugkeren, krijgt de natuur geen kans op herstel. Het investeren van middelen in  herbebossing is dan ook nutteloos. Het kost veel geld en bij een volgende traditionele brand gaat alle werk verloren. Het is dweilen met de kraan open.

Dove kinderen met een CI op je school, anders maar toch gelijkend?
 
Het is nu al enkele decennia dat kinderen die volledig doof zijn gebruik kunnen maken van een cochleair implantaat (CI). Hierdoor kunnen ze terug een vorm van geluid waarnemen. Sommigen kinderen zijn na intense revalidatie in staat om te spreken en gesproken taal te verstaan. Hierdoor worden er ook meer dove kinderen met een CI via het buitengewoon onderwijs geïntegreerd in het gewoon lager onderwijs. Tot nu toe was weinig geweten over hoe deze kinderen op sociaal en schools vlak hun weg vinden tussen de gewone schoolmuren.

Gerechtigheid is geschied/t?*
Mathieu Vanhaelewyn
 
In september was het exact 60 jaar geleden dat de bevrijders – Britten, Amerikanen, Canadezen of Polen – door de Belgen op bloemen en kussen werden onthaald. De bevolking herademde na vier jaar onder de knoet van de Duitsers en hun medewerkers te hebben geleefd. Maar zoals bij elke oorlog kwam er een nasleep. De bestraffing van de collaboratie met de vijand was tijdens de oorlog voorbereid door de hoge piefen in Londen en menig Belg keek er tijdens de bezetting handenwrijvend naar uit. “Toch krijgen we ze, de moffen!”, knarste Radio België.

Ze bijt op haar onderlip.  Zweetdruppels verschijnen op haar voorhoofdje.  Al bijna een uur zwoegt Sofie op deze rekentoets.  “17+ 6 =… even tellen:  17,18,19,20,21,22.  Het is dus 22.  Vierendertig min vijf is…  Verdorie!  Ze had nog zo geoefend met haar papa.  Wel een uur per dag.  Waarom lukt dit dan niet?

“Stap erin, kom uit je kot, toon jezelf!”
 
“Nee, ze acteert niet, het is echt”, zei een vrouw tegen haar man. Ze zaten op de eerste rij van de stadsschouwburg, luisterend naar de ijzersterke monoloog van de 16-jarige Sarith. Pakkend en broos, maar tegelijk stevig en herkenbaar. Sarith is gekwetst. Samen met vijftien andere jongeren nam ze deel aan de theaterproductie SAP. Er werd op zoek gegaan naar hun innerlijke drijfveer, hun vruchten-‘SAP’.

Onderwerp eindverhandeling Rechtspraktijk:
De burgerlijke aansprakelijkheid van minderjarigen en hun ouders voor de Jeugdrechtbanken: een actuele doorlichting van de aquiliaanse aansprakelijkheid.
 

Als glasscherven de kinderen maken                

Stel dat u in het volgende geval verkeert: u heeft twee schatten van kinderen, een toegewijde echtgeno(o)t(e), een  mooi en quasi afbetaald huis, een boeiende en uitdagende job en last but not least kan u het zich nog veroorloven om met het gezin gedurende een maand op vakantie te vertrekken naar één of andere exotische bestemming.

 
Doen we het ‘goed’?
 
Een mens kan zich niet goed genoeg voorbehoeden. Dit zowel vóór de conceptie als erna. Een buik hoeft nog niet bol te staan of men gaat zich verdiepen in mogelijke (ramp)scenario’s met betrekking tot het prille leven. De minderheid aan ouders die quasi zorgeloos de natuur haar gang laten gaan, worden niet zelden geconfronteerd met een  vruchtwaterpunctie en/of nekmeting bij het kindje, om te zien of alles wel verloopt zoals het hoort.

Knorretje kwam wat dichterbij, om te kijken, wat het was. Iejoor had drie stokken op de grond liggen, en keek er naar. Twee ervan raakten elkaar aan het ene eind, maar niet aan het andere, en de derde stok lag er dwars overheen. Knorretje dacht, dat het wel eens zoiets als een val zou kunnen zijn.
   « Oh Iejoor, » begon hij weer. « Ik wou juist  - »
   « Is dat de kleine Knor, » zei Iejoor, die naar de stokken bleef kijken.
   « Ja Iejoor, en ik  - »
   « Weet je wat dit is ? »
   « Nee, » zei Knorretje.
   « Een A »
   « O, » zei Knorretje.
   « Geen O ! – A ! »  zei Iejoor streng.

FILOSOFIE DOOR MIDDEL VAN LITERATUUR: MARTHA NUSSBAUMS SCHAKEL TUSSEN ARISTOTELES EN HENRY JAMES
 
Wat hebben literaire teksten te maken met deugdzaamheid? Als we Plato mogen geloven bitter weinig. Als literatuur echter misleidt door haar schoonheid, waarom gaan steeds meer moraalfilosofen dan bij de literatuur te rade? Dat Plato Socrates laat uitleggen waarom in zijn ideale staat geen plaats is voor de dichters, deert Martha Craven Nussbaum alvast niet.

 
Eva Maréchal
 
Begin december 2001 reisde ik naar Bangladesh om aldaar levensverhalen van vrouwen te verzamelen. Tal van vrouwen, jong en oud, moslim en christen vertrouwden mij hun levensverhaal toe. Eén van de vrouwen die ik ontmoette was Shanta, een moslimvrouw van achtenveertig jaar oud uit de middenklasse van Dhaka. Door haar levensverhaal te vertellen lichtte zij een tip van de sluier op omtrent de houding van de Bengaalse samenleving tegenover vrouwen en het huwelijk.
 
Shanta’s oudere zus werd uitgehuwelijkt toen ze twaalf jaar oud was met een man die meer dan dubbel zo oud was.

“Ik weet wel dat gij in ’t echt geen dokter zijt, maar hoe kunt ge uw acteurswerk toch blijven combineren met uw dokterspraktijk?”
 
In de afstudeerscriptie ‘De dunne (?) scheidingslijn tussen realiteit en fictie bij fans van Vlaamse soaps’ werd een laatstejaarsstudente communicatiewetenschappen aan de KULeuven een heel jaar lang geconfronteerd met zulke menselijke uitspraken. Zij stelde zich namelijk de vraag waarom kijkers van een soap - ook al beweren ze zelf vaak van wel – niet kunnen bevatten dat soap slechts fictie is en daardoor contact zoeken met een bepaald personage.

Zeg het aan niemand dat ik verliefd ben…  Een verkennend onderzoek naar relaties en seksualiteitsbeleving bij islamitische meisjes en jonge vrouwen in Vlaanderen.
 
In onze maatschappij is de behoefte aan het begrijpen van hoe anderen hun belevenissen zien, nog nooit zo groot geweest.  Seksualiteit en islam zijn daarin elk op zich actuele thema’s, maar tegenover seksualiteit én islam samen lijkt er terughoudendheid te bestaan.  Literatuur over dit thema is in België dan ook zeldzaam.
Het doel van het onderzoek, gevoerd door drie studentes Vergelijkende Cultuurwetenschap van de Universiteit Gen

“Zij die verloren zijn, zullen niet vergeten worden”
Het joodse kind van de rekening na 1945.1
 
Juni 1953. Een open brief aan Kardinaal Van Roey.
“Eminentie,  dit proces van die twee Joodse weesjes die in het klooster van het H. H. achtergehouden worden, wie men een godsdienst opdringen wil die niet de hunne is, dit alles heeft me diep bedroefd. En het heeft mij vooral bedroefd, Eminentie, omdat indien U niet ingrijpt, dan deze heerlijke bladzijden uit de roemrijke geschiedenis van de Belgische katholieken, gevaar zullen lopen om overschaduwd te worden.

Utopia door genetica
Brengt wetenschap de utopie dichter bij de non-fictie?
 
Onze soort is individualistisch, egoïstisch en nauwelijks in staat tot liefde. Opvoeding en wetten temmen ons, maar we blijven de ergste van alle dieren. Michel Houellebecqs donkerzwarte beschrijving van de westerse samenleving in zijn roman Elementaire Deeltjes laat hierover weinig ruimte voor discussie. Onze wereld wordt er beschreven als een dystopie aan de hand van het leven van twee ongelukkige individuen in een wereld vol egoïstische concurrentie.

Artikel Abbeloos Jan-Frederik10/10/2003Voor de duizenden jongeren die wekelijks hun pint drinken in hùn jeugdhuis kan het lijken alsof jeugdhuizen al eeuwig bestaan. Ze zijn echter een recent fenomeen dat moet gekaderd worden in de opkomst van de naoorlogse jeugdcultuur. In Een huis voor de zuil of van de jeugd? bekijkt Jan-Frederik Abbeloos het ontstaan en de opkomst van het jeugdhuis.