Scriptiebank overzicht

Deze masterproef onderzoekt hoe Gent haar sociale huisvesting kan versterken via actief grondbeleid. Centraal staan twee actieve grondbeleidstrategieën: het voorkooprecht en land value capture. Via een mix van theoretische analyses, interviews en casestudies van kleinschalige projecten en grootschalige ontwikkelingen wordt onderzocht hoe deze strategieën sociale woningen opleveren en bijdragen aan architecturale, ruimtelijke en sociale kwaliteit.

De thesis toont dat actief grondbeleid een hefboom vormt voor sociale huisvesting in Gent, maar dat de slagkracht beperkt blijft door het ontbreken van een overkoepelende strategie en een beperkte institutionele inbedding. Het voorkooprecht ondersteunt kleinschalige, kwalitatief sterke projecten, terwijl land value capture sociale woningen integreert in grootschalige projecten. Beide instrumenten dragen bij aan een evenwichtige spreiding van sociale woningen en versterken de integratie, kwaliteit en leefbaarheid van het stadsweefsel.

Deze masterproef gaat over de toegang van eenoudervluchtelingen tot de krappe woningmarkt in Gent. Hierbij werden de drempels, institutionele omstandigheden en machtsverhoudingen onderzocht, evenals de strategieën die alleenstaande alleenstaande oudervluchtelingen gebruiken om deze drempels te overwinnen. Deze studie is het resultaat van kwalitatief onderzoek gebaseerd op participerende observatie en diepte-interviews.

Deze masterproef onderzoeksjournalistiek gaat aan de hand van praktijktesten na in welke mate kandidaat-huurders met een niet-Vlaamse naam en buitenlandse achtergrond gediscrimineerd worden. De hoofdhypothese is dat er meer gediscrimineerd wordt op basis van een buitenlandse achtergrond in de Vlaamse provincies waar er minder diversiteit is. Daarnaast wordt een beeld geschetst van eventuele discriminatie(redenen), het beleid errond en de mogelijke oplossingen, alles besproken met (ver)huurders, professionele en politieke instanties.

Omwille van Europa’s duurste huur- en aankoopmarkt staat het Noors-bebouwde landschap onder grote druk. Het eigendomsbeleid van Gerhardsen na WOII zorgde voor een alomvattende, maar gezonde suburbanisatie die tot op vandaag 80% van de bestaande woonentiteiten omvat. Vandaag staat echter een inflexibele politieke cultuur het sociaaldemocratisch gedachtengoed in de weg om adequate stedenbouwkundige ingrepen in de verschillende Kommune’s (~semi- autonome provincies) op te bouwen.

Het doel van het onderzoek was om te achterhalen hoe vluchtelingen hun integratietraject zelf ervaren en welke rol een lokale organisatie kan spelen in de toeleiding naar duurzame tewerkstelling.

De context waarbinnen de initiatieven voor beschut wonen gedijen is sterk gewijzigd door evoluerende visies op zorg en wonen. De solide fundamenten van beschut wonen wens ik evenwel niet te ondermijnen maar ik ga na hoe je beschut wonen kan actualiseren inspelend op de huidige veranderingen. Dit eindwerk beoogt bouwstenen aan te reiken voor een beschut wonen 2.0.

In deze masterscriptie wordt de actuele betekenis van ‘minder’ of ‘leven met minder’ in de Vlaamse wooncultuur radicaal in vraag gesteld. De context is de veranderde conditie van het Vlaamse woonlandschap, waarbij de Vlaming steeds vaker ‘kiest’ om
compacter en collectiever te gaan wonen. Vanuit de architectuurtheorie ga ik op zoek naar hoe de kracht van ‘minder’ kan worden ingezet als een strategie om te breken met erkende en bestaande woonpatronen
en onderzoek ik hoe de kracht van soberheid een weerstand kan bieden tegen de macht die het kapitalisme op mensen uitoefent.

Het onderzoek vertrekt vanuit de knelpunten van de Vlaamse woningmarkt. De invloed van transformeerbaar bouwen, en specifiek van woningen met uitbreidingspotentieel, werd onderzocht op vlak van aanpasbaarheid, financiële en ecologische kosten. Er is gewerkt met ontwerpend onderzoek en scenarioplanning om de toekomstige onzekerheden in rekening te brengen. Vervolgens werden verschillende bouwmethodes toegepast en de levenscycluskosten berekend.

Dit onderzoek bestudeerde etnische en genderdiscriminatie in een alledaagse situatie, namelijk het winkelen. Hiervoor werd gebruik gemaakt van praktijktesten om discriminatie in de echte wereld te observeren.

Een scriptie over het ontstaan, de werking en de toekomstperspectieven van de nieuwe huisvestingsinitiatieven in relatie tot de publieke huisvestingsmaatschappijen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

De auteurs ontwikkelden een model om met een perseelsoverschrijdende aanpak verouderde woningen om te ruilen tot nieuwe energiezuinige appartementen. In de marktanalyse wordt een aantal maatschappelijke trends onderzocht die de bestaansrede van het ruilmodel staven alsook wordt onderzocht welk type gezinnen, woningen en locaties in de stad mogelijks in aanmerking komen om dergelijk ruilprincipe rendabel te maken. Vervolgens worden een aantal juridische scenario's uitgewerkt om het ruilprincipe mogelijk te maken alsook wordt er gezocht naar een doorgedreven fiscale optimalisatie. Finaal wordt aan de hand van uitgewerkte projectcasussen de financiële haalbaarheid van het model onderzocht en worden de meest bepalende parameters afgeleid door middel van een sensitiviteitsanalyse. Met dit vastgoedruilmodel hopen de auteurs een antwoord te bieden op de hedendaagse maatschappelijke uitdagingen en tot een win-winsituatie te komen voor particuliere eigenaars en projectontwikkelaars ten einde een nieuwe stedelijk dynamiek op gang te brengen.

De paradox van Europa: racisme verboden, mensen uitsluiten verplicht!Als men spreekt over mensen zonder papieren, aan wie denkt u dan? Een Syrisch gezin dat IS ontvlucht via de Middellandse Zee? Een Erasmus-studente die ‘vergeet’ terug te keren na afloop van het programma? Een Soedanese jonge man die het Kanaal probeert over te steken? Een bedelend Roma-kind in de winkelstraat?“Mensen zonder papieren” is eigenlijk een foutieve term: vaak heeft men wel documenten, maar niet de juiste. Anno 2015 herbergt elke Europese stad mensen met een onwettig of irregulier verblijf.

Wonen in de IJzertijd (1350-300 v.C.) in Zuidoost-Arabië Tegenwoordig voeren energiezuinige woningen met een geschikt EPC-attest (energieprestatiecertificaat) en een gegarandeerde geringe ecologische voetafdruk de boventoon op de woningmarkt in Vlaanderen. Een ‘beetje’ huis beantwoordt daarbij aan bovenstaande idealen en de consument ziet dit het liefst verwezenlijkt worden met hoogwaardige natuurlijke materialen. Daarnaast zijn ook een gunstige inplanting, uitzicht en aanzicht al van even groot belang. Het leeuwendeel van die woningmarkt bestaat uit eengezinswoningen en singlesappartementen.

Met nieuwe media het ontwikkelproces inDe huizenmarkt is in nood. Aannemers en projectontwikkelaars vallen achter elkaarom omdat er simpelweg te weinig huizen worden verkocht. Kijk dus niet naargisteren of vandaag, maar kijk naar wat je morgen kunt doen, en begin daarvandaag al mee. Communicatie met de eindgebruiker -bijvoorbeeld online- kanhelpen bij de ontwikkeling van woningen.Met een goede projectwebsite voor de woningbouw kunnen ontwerpplannen op dewensen van potentiële kopers worden afgestemd én kan de verkoopbaarheid van dewoningen aanzienlijk worden vergroot.

Afbetaald, niet afgeschreven: de fermetteDe Vlamingen die nog nooit een fermette ontmoet hebben zijn dun gezaaid. In elk zichzelf respecterend Vlaams dorp zijn er wel fermettes neergestreken in verkavelde groengebieden of maken ze deel uit van de al even typische lange bouwlinten. Maar hoe goed ken jij deze woning, waarmee je elke dag geconfronteerd wordt? Wat is nu juist een fermette? Waarom koos en kiest de Vlaming voor zo’n woning terwijl de architect haar niet lijkt te kunnen verdragen?

Kwantitatief dataonderzoek naar de doorstroming op de Arnhemse woningmarkt door een confrontatie van het gerealiseerde en gewenste verhuispatroon aan de hand van de gemeentelijke basisadministratie en het WoON.

Op(k)rotten!
 
 
Zo luidt de niet mis te verstane titel van de scriptie van KDG-Hogeschool studente Leentje Vriesacker. Hiermee wil ze de aanpak van huisjesmelkers in de stad Antwerpen aan het licht brengen. Gedurende een stageperiode van vier maanden bij de woondienst van de stad Antwerpen is zij intensief bezig geweest met het kritisch bekijken van de aanpak van huisjesmelkers binnen de stad Antwerpen.
 
 
Iedereen heeft recht op wonen!
Wonen is een grondrecht en een niet te onderschatten levensdomein dat aan de basis ligt van een menswaardig leven.