Scriptiebank overzicht

Gevoeligheid en verantwoordelijkheid in de media

 
De paus en de cartoonist
 
In september 2006 ligt paus Benedictus XVI onder vuur. Hij wordt door de media veroordeeld wanneer hij citeert uit een tekst van een Byzantijnse keizer die er een negatieve visie ten aanzien van de islam op nahoudt. Aangenomen dat het, zoals hij beweert, waar is dat hij enkel de inhoud van dat citaat wenste mee te delen en niet de negatieve gevoelens van de keizer die uit een ander deel van de tekst spreken, dan nog heft dit zijn verantwoordelijkheid niet op.

Baskische Niños – Het katholieke verhaal
Door Tim Cassauwers en Nicky Jenné
30 juni 1937, Mechelen, Antwerpen en vele andere steden. De stationspleinen lopen over van bedrijvigheid, de ruimtes overvol. Iedereen wil de nieuwe stadsgenoten begroeten, of toch zien. Honderden Baskische kinderen staan te wachten, koffer in de hand, de haren geschoren. De veemarkt kan beginnen.
 
"We kwamen aan bij de paters, in een grote zaal," vertelt Basilia Aranceta, een van de kinderen.

Oost West, West Best

HOLLYWOOD. ’s Werelds grootste filmverdelers bereikt jaarlijks zo een 800.000 miljoen tot 1 biljoen mensen wereldwijd. De inhoud van hun films bepalen een erg groot deel van onze kijk op de wereld. Umberto Eco stelde ooit dat zeventig procent van al onze kennis afkomstig is uit Hollywood. Een, hoewel wellicht overdreven, toch ietwat verontrustend cijfer.
Terwijl vandaag de polarisering tussen Oost en West meer en meer toeneemt zien we op het witte scherm steeds vaker erg stereotype afbeeldingen van de islamterrorist.

Iran: een eigen, islamitische weg naar democratie?
 
Op 6 november 2002 werd Hashem Aghajari, docent geschiedenis aan de Iraanse universiteit van Hamadan, ter dood veroordeeld. Deze historicus had in juni van datzelfde jaar een bewogen speech gegeven waarin hij voor een 'islamitisch protestantisme' pleitte dat de macht van de Iraanse ulama, de geestelijke elites, aan banden zou leggen.

Maandag 8 april 1697. In herberg ‘de Nobele Baes’ in ’s-Hertogenbosch zit Jan Beekmans een pint te drinken met zijn werkgever. Wat verder delen de broers Hendrik en Willem Van De Hurk een tafeltje. Wanneer Beekmans,op weg naar buiten, aan hun tafel passeert, bieden de broers hem een glas aan. Beekmans bedankt ervoor, want zijn eigen pintje is nog vol. Wanneer de broers zien dat hij hun glas afslaat, beginnen ze te schelden. Ze noemen hem ‘schelm’ en ‘hondsvot’ en slaan hem met een bierpot op het hoofd. Alledrie halen ze hun messen boven en niet veel later ligt er op de herbergvloer een dode.

Jonge Zuid-Afrikaanse mannen strijden tegen HIV/AIDS


Preventie van HIV/AIDS is uitermate belangrijk en levensreddend. Wereldwijd zijn al meer dan 23 miljoen mensen aan de ziekte gestorven. Sub Sahara Afrika is het zwaarst getroffen door de ziekte. In 2006 zijn in dit gebied gemiddeld 2.8 miljoen mensen geïnfecteerd geraakt, meer dan overal elders in de wereld samen. Ondanks alle inspanningen om de epidemie terug te dringen, geraken alsmaar meer mensen besmet met het virus.

De commercialisering van de kindertijd
 
Kinderreclame. Het concept van avontuurlijke piraten en joelende tekenfilmfiguurtjes die boeken, broodtrommels en badlakens als must-haves aansmeren aan onschuldige kinderzieltjes, viel me al een hele tijd geleden op. Het leek me bovendien een prima onderwerp om een journalistiek eindwerk aan te wijden. Vanuit de praktijkgerichte opleiding was er geen vraag naar lijvige en theoretische beschouwingen, wel naar een degelijk journalistiek dossier. Eén thema, verschillende invalshoeken. Eén titel, verschillende soorten schrijfsels.

                                                                                             Sebastianarchie.

Zeven kortverhalen van Arabische schrijfsters in Al -Adab (Beirut 2003-2005): een literaire analyse

 
Natuurlijk zijn niet alle Arabieren fundamentalisten, en beramen niet alle fundamentalisten een terroristische aanslag. Zo zijn ook niet alle mannen gevoelloze macho’s, net zomin als alle vrouwen zachte wezens, gekooid en vertrapt.

Van eenvoudige prikkeldraad tot technologisch hoogstandje, overal ter wereld worden muren gebouwd om volkeren uit elkaar te houden. Leg ze allemaal achter elkaar en de bouwsels zouden bijna een derde van de wereldomtrek bedekken. Maar: 'Muren zijn een teken van een falend beleid.'

Duitsland overweegt een stuk Berlijnse Muur (1961-'89) herop te bouwen. Wat er nog rest van het IJzeren Gordijn wordt vakkundig gesloopt door toeristen die allemaal een brok geschiedenis thuis op hun kast willen leggen.

 
Vanuit een sociale bewustwording, die gegroeid is door de lessen die ik kreeg van mensen als Ludo Abicht, Jaap Kruithof en Willem Elias gaat een muzikant zich vragen stellen bij zijn maatschappelijke relevantie.
 
“Waarom spelen we muziek?” is voor mij persoonlijk een weinig relevante vraag, net zoals je je zou kunnen afvragen: “Waarom ademen wij, waarom eten we drie keer per dag of waarom houden we van andere mensen?” De volgende vraag die zich stelt luidt: hoe kunnen wij (muzikanten) deze liefde voor muziek doorgeven?

 
“Ik ben niet geïnteresseerd in het verleden. Ik ben geïnteresseerd in de toekomst,
want daar verwacht ik de rest van mijn leven te vertoeven.” - Charles Kettering
 
Toekomstverhalen over hulpverlening in sciencefictionfilms vormen een waardige ‘instrumental tool’. Huidige tendensen worden er haast karikaturaal in gerepresenteerd dankzij het stereotype ‘what if?’ template van het genre. Op die manier alarmeren ze ons en verhogen ze het bewustzijn omtrent actuele trends.

 
Mei 2006 werd een eerste studie afgerond betreffende de voetbalcriminaliteit gepleegd door supporters bij voetbalwedstrijden in de 1ste en 2de nationale Belgische voetbalcompetitie. Het is de betrachting dit eindwerk in de toekomst als een nulonderzoek te zien opereren voor verdere follow-up.
 
Na een omstandige literatuurstudie werd een empirisch onderzoek op poten gezet.

Moslims en christenen in Vlaanderen zetten zich in voor dialoog en diapraxis


In het multiculturele en multireligieuze Vlaanderen van vandaag hoort men vaak oproepen voor verschillende soorten ‘dialoog’. Politici willen gesprekken tussen autochtonen en allochtonen. Religieuze leiders zoeken elkaar op. Op het internet vindt men websites die het in dialoog treden met ‘Anderen’ als doel hebben. De ‘dialoog’-initiatieven zijn talrijk en divers. De huidige context is er één van zoeken naar manieren waarop men mensen dichter bij elkaar kan brengen.

Geldkoeriers zien het niet meer zitten

“De intelligente koffer is het zogenaamde ei van Colombus van minister Dewael. Hij beloofde dat de overvallen hiermee zouden stoppen. Maar niets is minder waar. Het feit dat er nog geen dode is gevallen, is meer geluk dan kunde. Wij willen erkend worden als risicoberoep”, klinkt het in koor. Het geldtransport probeert uit een dal te klimmen en gaat een onzekere toekomst tegemoet. Een verslag over overvallen, intelligente boxen en financiële perikelen.

Samenzweringen tijdens de zaak-Dutroux
 
Midden augustus 1996 worden in het huis van de Waalse pedofiel Marc Dutroux, twee vermiste meisjes gevonden. Dit is het begin van wat ex-premier Dehaene later een prerevolutionaire periode zal noemen. Een collectieve verontwaardiging galmt door het land. Hoe had dit kunnen gebeuren? De volgende twee jaar is de zaak Dutroux nauwelijks uit het nieuws te bannen! Al heel vroeg gaan geruchten de ronde van pedofiele netwerken en prominenten die er de touwtjes in handen hebben. Gedurende twee jaar heerst in België een sfeer van verdachtmaking en paranoia.

De valkuilen van R2P
 
V.N.-secretaris-generaal Kofi Annan beschouwde het midden september als een van de spaarzame lichtpuntjes van de jaarlijkse opening van de Algemene Vergadering van de VN: de vermelding van het ‘responsibility to protect’-principe. ‘R2P’ in de letterwoordengekke VN-ambtenarij. Na vier jaar het buzzword geweest te zijn van politieke denktanks en academische conferenties, was het de eerste keer dat de term in een resolutie te vinden was van de hoogmis van staats- en regeringsleiders.
 
R2P gaat uit van twee basisprincipes.

 
In de schaduw van de Tweede Wereldoorlog vond in Oost-Centraal-Europa een tragedie plaats, die in het westen nauwelijks bekendheid geniet. In 1943-1944 vochten Polen en Oekraïners een oorlog uit in Volhynië en (Oost-)Galicië (in het huidige West-Oekraïne). Het was echter geen oorlog van 'heldhaftige' veldslagen tussen partizanen van beide naties, maar van slachtpartijen onder de burgerbevolking. Poolse en Oekraïense partizanen brandden elkaars dorpen plat en vermoordden de inwoners op een beestachtige manier.

Koorddansers in de Congolese politiek: de evenwichtsoefening
van de “Banyarwanda” - Stefanie van Melis
De Congolese onafhankelijkheidsdag werd dit jaar minder feestelijk herdacht dan anders. In
verschillende grote steden van het land kwamen misnoegde Congolezen op straat om te
protesteren tegen het aangekondigde verkiezingsuitstel. De organisatie van democratische
verkiezingen moet het sluitstuk vormen van de moeizame transitieperiode die na de
ondertekening van het vredesakkoord in 2003 werd ingesteld. De kroon op het werk, maar
veel Congolezen zien hun hoop nu al in rook opgaan.

SLEEBUS Liselot
Sociale en Culturele Agogiek, Vrije Universiteit Brussel
 
Thesistitel: Modellen en technieken van conflicthantering: toepasbaarheid in een extreme conflictsituatie – het Israëlisch-Palestijns conflict
 
Artikel
 
Ruzies, meningsverschillen, onenigheden, conflicten: ze zijn er altijd geweest en zullen altijd blijven bestaan. Ze zijn ook alomtegenwoordig: thuis, op school, op het werk; ze zijn deel van het menselijk bestaan.

De ‘war on terrorism’ en het conflict in Noord-Oeganda: larema ono lamone?
 
Een studie naar de invloed van de ‘war on terrorism’ op het conflict in Noord-Oeganda
 

Scriptie neergelegd tot het behalen van
Licentiaat in de politieke wetenschappen
door
 
Evert Saver
 
Stamnummer: 20013495
 
Optie: internationale politiek,
studie van de Derde Wereld
 
Promotor: prof. dr. K. Vlassenroot                                     Commissarissen: prof. dr. A. Walraet
        prof. dr. R.

Zegen of vloek voor de samenleving?
De Hare Krishna-beweging in België - beter bekend als ‘sekte’ - gaat de maatschappelijke toer op.
 
Wat denkt u, wanneer u mannen met kaal geschoren hoofd op een plukje haar na, gehuld in witte of oranje gewaden en vrouwen in sari, in een bonte stoet door de stad ziet trekken met cimbalen en trommels? U heeft ze misschien nog nooit gezien en kent de Hare Krishna-beweging met als centrum van de Benelux het kasteel ‘Radhadesh’ te Septon niet. U draait onverschillig uw hoofd in de andere richting? Of sluit u enthousiast bij de stoet aan?

De Westelijke Gebiedsdelen: een brug tussen Servië en Bulgarije?
 
Vrijdag 31 juli 2004. 10.22u. Ik bevind me op een van de gammele bussen die het Bulgaarse openbaar vervoer rijk is. Mijn roodgeverfde en met gele letters beschilderde bus is nu al even uit Sofia vertrokken en begeeft zich al schokkend naar de westelijke grens van het land. Een dik uur na mijn vertrek kom ik samen met een handvol passagiers, veelal Bulgaren en ook een aantal Serven bij de grens aan. Bulgaarse en Servische douaniers wachten ons op. Mijn paspoort en dat van een Australische toerist worden het langst ingehouden.

Voyage au bout de la nuit
Toen Minister Anciaux zijn onhandige persbericht de wereld instuurde waarin hij
aankondigde orkest en koor van de Vlaamse Opera te willen opdoeken, werd er gepraat
over fuseren dat het een lieve lust was. Droge economen en ontroerende Zwitsers
kruisvaarders en graalridders, geheim overleg en zwijgplichten, we hebben het allemaal
gehoord...

 
Reeds meer dan 35 jaar leeft de Palestijnse bevolking onder militaire bezetting. De Zesdaagse Oorlog bracht in 1967 de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en de Golanhoogte onder Israëlische controle. In 1987 kwamen de Palestijnen een eerste keer massaal in opstand. Deze Intifada, wat letterlijk “van zich afschudden” betekent, werd in 1993 door de Oslo-Akkoorden beëindigd. Dit leidde echter niet tot een definitieve vrede.

Gelijke kansen voor mannelijke en vrouwelijke slachtoffers van intrafamiliaal geweld?
 
In oktober 2000 bracht de zelfmoord van een jonge postbode het grote publiek in contact met pesterijen op het werk.

TARANTINO’S DOODDOENERS Bjorn Gabriëls
 
Sinds zijn debuut Reservoir Dogs uit 1992 is regisseur Quentin Tarantino er in geslaagd een eigen stekje op te eisen bij critici, media en fans. De mix van verbaal en fysiek geweld, zijn aandacht voor structuur en de combinatie van verschillende uiteenlopende stijlen hebben geleid tot het adjectief ‘Tarantinesk’. De verscheidenheid aan stijlen haalt Tarantino uit zijn uitgebreide filmgeheugen opgebouwd rond exploitation-films, westerns, horrorflicks en misdaadfilms.

Bijna-monopolie Clear Channel houdt prijzen concerttickets laag
 
Met het vallen van de bladeren gaan ook de festivalpodia weer een jaartje op zolder.

ANDREAS FAES, Hedendaags anarchisme in Nederland en Vlaanderen (1933-2000),
Gent, Vakgroep Nieuwste Geschiedenis, 2004-2005, 225 p.
 
Anarchisme, kwelgeest van het verleden?
 
‘Anarchisme is terrorisme en anarchisten zijn ongewassen en werkschuwe marginalen die hun zelfhaat uitwerken op de gemeenschap.’ Dergelijke uitlatingen zijn schering en inslag geworden wanneer het over het anarchisme gaat als beweging.

Klop ik terug? Of toch eerst even een praatje slaan?