Scriptiebank overzicht

Welke rechten hebben mensen die hier asiel aanvragen voor, tijdens en na de asielprocedure? Het recht op werk en andere diverse socialezekerheidsrechten bevorderen de integratie.

Mijn scriptie voerde onderzoek naar historische commissies in de Belgische politiek, specifiek de onderzoekscommissie naar de moord op Julien Lahaut en die voor de moord op Patrice Lumumba. Ik vergelijk deze twee commissies en plaats deze in het historische landschap, met oog voor de problematiek die verbonden is aan het samengaan van geschiedenis en politiek.

Deze thesis bestudeert de discursieve strategieën binnen de publieke communicatie van vluchtelingenorganisaties en de achterliggende, verklarende productie- en bredere maatschappelijke context. Gebruikmakend van een kritische discoursanalyse (Fairclough, 1995), onderzoeken we de persberichten van 2014 tot en met 2015 over de Syrische vluchtelingencrisis van drie internationale vluchtelingenorganisaties. Semi-gestructureerde diepte-interviews met pers- en regioverantwoordelijken van de onderzochte vluchtelingenorganisaties vormen aanvullend onderzoeksmateriaal. We komen tot de conclusie dat vluchtelingen binnen de onderzochte persberichten ontmenselijkt worden en ondergeschikt zijn aan de zelfontplooiing van het brede publiek en nationale staatsbelangen.

Deze scriptie onderzoekt de manier waarop Spaanstalige krant El País in september 2016 rapporteerde over de vluchtelingenkwestie en welke achterliggende machten het discours bepaalden.

Een exploratieve studie naar de manier waarop concrete deeleconomische initiatieven de betrokkenen veranderen en zo van onderuit de samenleving kunnen veranderen.

Sinds de huidige Turkse regeerpartij, AKP, aan de macht kwam in 2002 is haar buitenlands beleid voorwerp geweest van discussie. Wat drijft de AKP in haar buitenlands beleid ten aanzien van de Arabische wereld? Op basis van een casestudie met vijf verschillende landen: Egypte, Syrië, Libië, Irak en Israël/Palestina wordt deze vraag onderzocht.

Meer immigratie = minder solidariteit?Steeds meer en meer nieuwkomers maken van Europa hun thuis. Maar betekent meer ‘vreemden’ ook minder solidariteit? Is immigratie een bedreiging voor de Europese welvaartsstaten?WelvaartsstaatSolidariteit is een mooi woord, maar wat betekent het eigenlijk? In zijn letterlijke betekenis is het steun bieden aan iemand waarmee men zich verbonden voelt. Maar voor ons Europeanen is het veel meer dan dat. Sinds de 19de eeuw ontwikkelde wij systemen van solidariteit waarmee wij wensen zorg te dragen voor elkaar.

“Mijn camera is mijn wapen” Palestijnen gebruiken online media tegen de Israëlische bezettingN.B. De namen in dit artikel werden aangepast.“Mijn camera is mijn wapen,” vertelt fotograaf Fadi Nafar, “en de artikels van journalisten zijn hun wapens.” Nafar, een voormalige inwoner van het vluchtelingenkamp Al’Amari in Ramallah, werkt als journalist en fotograaf in de Palestijnse Westbank. Daarnaast geeft de jonge Nafar fotografielessen aan kinderen in Al’Amari. Door fotografielessen te geven aan kinderen in het kamp, heeft Nafar het gevoel dat hij ze kansen geeft.

De Belgische publieke opinie over Europa: je hart volgen of je hoofd gebruiken?[1]Waar de Europese Unie in 1952 zich voornamelijk bezighield met het coördineren van de productie en distributie van kool en staal, legt zij vandaag op dat Europese komkommers maximaal tien millimeter kromming mogen hebben per tien centimeter komkommer. Een extreem voorbeeld om aan te tonen dat de eengemaakte Europese Unie vandaag een politieke actor is die het dagelijks leven van burgers uit 28 lidstaten beïnvloed.

VLUCHTELINGEN EN MOBILITEIT: EEN COMPLEX VERHAALAls men het heeft over de mobiliteit van vluchtelingen, gaat het meestal over mensen die hun thuisland ontvluchten voor een land van asiel. Maar ook daarna blijven veel vluchtelingen en asielzoekers in beweging. Zij trekken verder naar andere vluchtoorden omwille van verschillende beweegreden. Sommigen daarvan haalden het deze zomer zelfs tot in Europa.Over deze bewegingen bestaat veel controverse.

“Wanneer houdt deze schijtoorlog nu eens op?”[1]Oorlogsverheerlijking en –afkeuring in Ernst Jüngers In Stahlgewittern en Erich Maria Remarques Der Weg zurück in het licht van de Langemarck-mytheAlomtegenwoordig zijn ze dezer dagen, de nieuwsberichten over IS. Syriëstrijders, extremisme, terrorisme, onthoofdingen, oorlog, paniek, vluchtelingen en een hoop ellende.

Stemmen van de waarheid in een doodgezwegen oorlogTijdens de acht jaar durende Frans-Algerijnse oorlog heeft de Franse literatuur de leugenachtige communicatie van de overheid en haar censuur doorbroken. Sociale media mogen dan wel in periodes van vergelijkbare polarisering censuur zo goed als onmogelijk maken, op hun beurt zorgen ook zij voor framing die evenzeer correcte informatie en het vormen van een gefundeerde mening bemoeilijkt. Kan ook nu literatuur een tegenwicht bieden?Plus jamais ça ! Met deze bijna mythische leuze zetten de Fransen een nieuw tijdperk in.

Links populisme…bestaat dat eigenlijk?Als het woord populisme valt weten wij, bewoners van  Europa, onmiddellijk waar het naar verwijst, namelijk de stijl van politiek zoals bedreven wordt aan de rechtse en vaak conservatieve zijde van ons politieke spectrum. Andere associaties volgen snel, want bekend zijn we allemaal met de retoriek over eigen volk eerst, eigen taal eerst en eigen schuld eerst. Kortom, populisme zoals het zich vandaag de dag manifesteert, gaat gepaard met angst voor het vreemde en liefde voor het eigene: het volk is bang en wil alleen zichzelf.

De centrale onderzoeksvraag is: In welke mate verschillen de televisiejournaals op VRT, VTM, RTBF en RTL-TVI inzake de framing van asielzoekers in 2013? Bij VRT is er een afwijkende framing van de asielzoeker vastgesteld t.o.v. VTM, RTBF en RTL, die alle drie verrassend een meer gelijklopende framing deelden. In de journaalitems van VTM, RTBF en RTL werd het Slachtoffer-frame 3 keer zo vaak vastgesteld als het Indringer-frame.

Wie verdient er steun van onze welvaartsstaat?Sinds de economische crisis van 2008 en de meer actuele vluchtelingenstroom, is het besef dat er steeds minder te verdelen valt over een almaar groeiende bevolking sterk doorgedrongen in het politieke discours en in de gedachtenwereld van de doorsnee burger. De vraag aan wie de schaarse publieke middelen het best toebedeeld worden, wint andermaal aan belang. U hebt er ongetwijfeld een mening over, en u hebt er allicht al menigmaal over gedebatteerd met vrienden en familie.

Ketters, terroristen en armoezaaiers: Engelse katholieke en Nederlandse protestantse ballingen in de zestiende eeuw“It is knowne in England that our nation hathe bene begged for in sermons, and this is divulged there in pulpites to shewe in what state the King of Spaine’s English pentioners do live here, as also what a great punishment of misery is now laid uppon us because we are enemyes to them and their gospell. And the matter is lyke shortly to be amplyfied in bookes and ballets.

Over ‘trafficking’ gesprokenOranje en wit: kleurlinten op een graf dat ‘Middellandse Zee’ heet. De witte overalls van reddingswerkers steken af tegen de oranje reddingsvesten van de opvarenden van overvolle vissersbootjes. De bikkelharde realiteit van de mondiale vluchtelingencrisis komt via sprekende beelden, maar met stamelende woorden tot ons. Seppe Segers beschrijft hoe achter deze woorden een politieke strijd schuilgaat die ver afstaat van het lijden van de betrokken vluchtelingen.

 1 HET VLUCHTELINGENPROBLEEM MOETEN WE SAMEN OPLOSSEN Vluchtelingenproblemen zijn zo oud als de mensheid zelf, maar de laatste maanden lijken ze wel in een stroomversnelling terecht te komen. Duizenden vluchtelingen zijn hun thuisland in Noord-Afrika en het Midden-Oosten ontvlucht. Ze riskeren hun leven in gammele bootjes, in de hoop op een beter leven in het Westen. In ons land werden gedurende de drie eerste maanden van dit jaar 3.872 asielaanvragen genoteerd, vooral van Syriërs, Afghanen en Irakezen.

DESIGN IN EEN PALESTIJNS VLUCHTELINGENKAMP? We zien het allemaal dagelijks in de media: verwoeste woningen, vernielde steden, doodsbange vluchtelingen, … De laatste maanden laait het Israëlisch-Palestijnse conflict weer in alle felheid op. Een angstaanjagende déjà-vu die de wereld shockeert. Weldra echter, zal ook dit weer oud nieuws zijn en gaat het leven gewoon verder. Helaas, voor de 300.000 nieuwe Palestijnse vluchtelingen is dit geen optie. De problematiek van vluchtelingen, gedwongen hun thuis te verlaten voor een kamp, is er één van alle tijden, op alle continenten.

Eén miljard mensen. Volgens de meest extreme schattingen zou een zevende van de huidige wereldbevolking tegen 2050 een ‘klimaatvluchteling’ zijn. Het evenwicht van de natuur is verstoord. Dit laat zich voelen door hogere temperaturen, extreme weersomstandigheden, onvoorspelbare seizoenen, een stijgende zeespiegel, droogte, verwoestijning… Het lijstje is eindeloos en zal vele mensen ertoe dwingen hun woningen te verlaten. De schatting van één miljard is, toegegeven, extreem. Bepaalde wetenschappers hebben het over ‘slechts’ 250 miljoen personen.

Oorlog door kinderogen: Child@War / War@ChildOorlog in Syrië, Somalië, Irak, Afghanistan, noem maar op! Dagelijks worden we via de media geconfronteerd met oorlogsbeelden. Huizen staan in brand, er wordt geschoten in de stad, een menigte mensen komt in opstand en volwassen mannen gooien met stenen naar elkaar. Middenin deze chaos leeft de bevolking. Hiertoe behoort ook een kwetsbare groep: kinderen.Actuele vragenAls je iemand vraagt waaraan hij/zij denkt bij het woord ‘oorlog’, wordt het woord ‘kind’ amper vermeld. Toch worden kinderen dagelijks bij oorlogen betrokken.

 HET GEHEUGEN VAN GUATEMALAOf het verleden dat niet voorbij gaat In de Guatemalteekse hooglanden worden de herinneringen aan de genocide nu al een tiental jaar letterlijk bovengehaald. Forensisch antropologen voeren er opgravingen uit van clandestiene massagraven die tijdens de burgeroorlog (1960-1996) gevuld zijn geraakt met de stoffelijke resten van vele slachtoffers. De inheemse Rosalina L., die de burgeroorlog overleefde, neemt de botresten van haar vader opgerold in plastiek mee in haar rugzak: “Het doet pijn ze te dragen… Het is alsof ik de dood meedraag.

“Als erkend vluchteling verwierf ik heel wat rechten. Ik kon er niets mee doen…”Mensen die in ons land officieel erkend worden als vluchteling, kunnen volgens de verblijfswetgeving rekenen op een omvattend verblijfsstatuut en een goede sociale rechtspositie. Uit een studie van Iris Fruru blijkt echter dat de meerderheid van alle erkende vluchtelingen er niet in slaagt onmiddellijk aanspraak te maken op deze rechten. Een totaal gebrek aan coördinatie en begeleiding in de overgang van materiële naar financiële steun ligt hieraan ten grondslag. De gevolgen zijn niet min.

“Als erkend vluchteling verwierf ik heel wat rechten. Ik kon er niets mee doen…”Mensen die in ons land officieel erkend worden als vluchteling, kunnen volgens de verblijfswetgeving rekenen op een omvattend verblijfsstatuut en een goede sociale rechtspositie. Uit een studie van Iris Fruru blijkt echter dat de meerderheid van alle erkende vluchtelingen er niet in slaagt onmiddellijk aanspraak te maken op deze rechten. Een totaal gebrek aan coördinatie en begeleiding in de overgang van materiële naar financiële steun ligt hieraan ten grondslag. De gevolgen zijn niet min.

Pieter Van Loo, Universiteit Antwerpen.
 
Antisemitisme in de Franstalige pers ?
Le Peuple, La Libre Belgique en Le Soir in 1938-1940.
 
 
Abstract
In deze paper werden drie Belgische Franstalige kranten (Le Peuple, La Libre Belgique en Le Soir) getoetst op hun houding ten opzichte van de Joodse kwestie eind jaren dertig (1938-1940). Via dit personderzoek werd er ook een beeld geschetst van de publieke opinie tegenover Joden in Brussel en Wallonië net voor de Tweede Wereldoorlog.

Oorlog en vrede in Sri Lanka: spoilers balanceren op de rand


Mei 2009, gruwelijke beelden van wanhopige vluchtelingen en intens geweld in Sri Lanka teisteren onze televisiejournaals. De kleine landtong waar de Tamil Tijgers (voluit Liberation Tigers of Tamil Eelam of afgekort LTTE) zich verschansen, kreunt onder de mortieraanvallen. Hun territorium wordt kleiner met de minuut. De Tijgers trachten nog terug te klauwen, maar het leger van de Sri Lankaanse overheid bombardeert de verzetsstrijders finaal de vernietiging tegemoet.

 
Onbekend… en al te vaak onbemind
Albanië. Bij de “gemiddelde Belg” – voor zover deze bestaat of zelfs wenselijk is – roept het land sprekende beelden op: van bloedige stammentwisten, blinde autocratenadepten, uitgeputte vluchtelingen aan de Italiaanse kusten, tot ijskoude maffiosi op het Falconplein in Antwerpen. Kortom, een verzameling curiosa, zo weggelopen uit een rariteitenkabinet.
Verschillende voorstellingen en associaties zijn het gevolg van pure onwetendheid. Maar is meer aan de hand dan particuliere naïeve voorstellingen. Het is een structureel gegeven.

Zwanger van de vijand                       

De verwoestende gevolgen van seksueel geweld in oorlog

“No matter where a women lives,
giving birth should be a time of joy,
not a sentence to death.”
(UNFPA EXECUTIVE DIRECTOR THORAYA A. OBAID, 2004)

Het aantal burgers dat wordt getroffen door de talrijke oorlogen loopt de laatste jaren steeds meer op.  Vrouwen in oorlogsgebieden zijn nergens meer veilig; ze worden mishandeld, verkracht, vaak meerdere malen, soms nachten achter elkaar, niet zelden erop toeziend hoe hun zus, dochter,…hetzelfde lot ondergaat.

Wie heeft er nog nooit van Afrikaanse bootvluchtelingen gehoord, die via Marokko, Libië, en recenter ook Mauretanië en Senegal, Spaanse of Italiaanse bodem willen bereiken?

In de krant kan je bijna dagelijks berichten lezen over onderschepte gammele bootjes, pateras genoemd, volgestouwd met jonge Afrikanen. Westerse toeristen op de stranden van Tenerife worden plots geconfronteerd met de grote kloof tussen het rijke Westen en Afrika, als er verkleumde Afrikanen aanspoelen terwijl zij, al dan niet ingesmeerd, bakken in de tropische zon.

 
Dikomitis Elena
 
 
‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? [1]
 
Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.
 
Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.