Scriptiebank overzicht

Hoe politieke partijen in de media worden voorgesteld, beïnvloedt hoe burgers hen waarnemen, beoordelen en uiteindelijk ook stemmen. Evaluatieve toon functioneert daarbij als een belangrijke interpretatieve shortcut. Deze studie onderzoekt hoe de toon van nieuwsberichtgeving over Vlaamse politieke partijen geëvolueerd is tussen 2004 en 2024, en in welke mate er structurele verschillen bestaan tussen partijen en tussen kranten.

Met behulp van een RoBERTa-taalmodel wordt op zinsniveau het sentiment gemeten in meer dan 275.000 artikels uit zeven Vlaamse kranten. De analyse toont dat negatieve berichtgeving structureel overheerst, maar dat deze geleidelijk is afgenomen over de tijd. Tegelijkertijd worden systematische verschillen vastgesteld tussen partijen en tussen kranten. Vlaams Belang en N-VA worden over de hele periode het meest negatief voorgesteld, terwijl Groen vaker voorkomt in positieve contexten. Kwaliteitskranten zoals De Morgen, De Standaard en De Tijd zijn in het algemeen kritischer dan populaire kranten zoals Het Laatste Nieuws, Het Nieuwsblad, Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg. Opvallend is dat die kwaliteitskranten relatief minder negatief zijn over Vlaams Belang dan de populaire kranten.

Hoewel alle partijen een lichte afname in negativiteit vertonen, daalt het negatieve sentiment tegenover Vlaams Belang het sterkst, wat mogelijk wijst op een proces van normalisering. PVDA vormt hierop een uitzondering: de partij is de enige waarvoor het negatieve sentiment (licht) toeneemt over de tijd. Beperkingen van het onderzoek liggen in het feit dat het model niet gefinetuned werd op de Vlaamse politieke context, en dat de analyse geen objectieve maatstaf hanteert voor bias, maar enkel patronen van toon in kaart brengt. Toekomstig onderzoek kan nagaan welke factoren bijdragen aan verschillen in toon, bijvoorbeeld door te controleren voor electorale macht, partijcommunicatie en issue coverage.

In de rechtsleer en rechtspraak is intussen erkend dat internationaal humanitair recht en internationale mensenrechten parallel kunnen co-existeren in de context van gewapende conflicten. De vraag is echter: hoe gaat men deze idee in de praktijk toepassen? Immers, in sommige gevallen kunnen de twee rechtstakken tot tegenstrijdige resultaten leiden wanneer ze op dezelfde feiten worden toegepast, omdat ze verschillende doelen weerspiegelen waarvoor ze in de eerste plaats zijn ontwikkeld. Dit leidt tot onduidelijkheid met betrekking tot de interpretatie en implementatie bij statelijke actoren. Sterker nog, sommige overheden misbruiken het internationaal humanitair recht om hun misdaden in gewapende conflicten te verantwoorden. Het grootste slachtoffer hiervan: de burgerbevolking. Zij wordt het zwaarst getroffen, terwijl het internationaalrechtelijke kader dit juist tracht te vermijden. Daarom gaat deze scriptie op zoek naar een andere invalshoek voor internationaal humanitair recht, die meer gebaseerd is op mensenrechten en minder ruimte geeft aan instrumentalisering. Met name, hoe kan men dit rechtskader gebruiken om zoveel mogelijk bescherming te bieden aan burgers? De hoop is dat het antwoord op deze vraag zal leiden tot minder mensenrechtenschendingen. Meer specifiek ligt de focus van deze masterproef op het recht op onderwijs in gewapend conflict. Dit grondrecht vormt de basis voor de ontwikkeling van de burgerbevolking, en draagt bij tot sociale cohesie en een vredevolle samenleving.

De invloed, beeldvorming en normalisering van jeugdhuizen en hun communicatie via sociale media op het alcoholgebruik van jongeren

Deze scriptie richt zich op de ontwikkeling van normatieve overtuigingen binnen een informatiemaatschappij en de impact van moderne communicatiestructuren op dit proces. Meer specifiek biedt de scriptie een theoretisch kader over de manier waarop grensoverschrijdende communicatienetwerken de stabiliteit en consensus van lokale normen uitdagen en alternatieve kennisparadigma's introduceren.

Jonge kinderen kennen nog weinig schaamte en stellen regelmatig openlijk seksueel gedrag. Ze wrijven met hun handen over hun geslachtsdelen omdat ze merken dat dat fijn is en gaan bij elkaar op onderzoek. Sommige kinderen ontdekken hoe ze kunnen masturberen. Die lichamelijkheid is deel van de seksuele ontwikkeling, maar voor ouders vaak even schrikken. Het gedrag zorgt voor ongemakkelijkheid en roept veel vragen op. Hasse Forceville deed onderzoek naar de ervaringen van acht moeders van kleuters tussen drie en zes jaar.

De masterproef bespreekt de normalisering van extreemrechts discours in de Vlaamse nieuwsmedia. Een kwalitatieve vergelijking van het taalgebruik in tweets door politici over de vechtpartij op het strand van Blankenberge in 2020 enerzijds, en krantenartikelen over hetzelfde incident anderzijds, toont aan dat journalisten het discours van (uiterst) rechts overnemen in hun berichtgeving.

Hoewel de MeToo-beweging al sinds 2017 actief ijvert voor betere omstandigheden in de cultuursector, blijkt deze problematiek nog steeds branded actueel, met de open brief van dansers gericht aan Jan Fabre als een van de meest besproken gevallen. De professionele danssector bevindt zich namelijk in een bijzonder kwetsbare positie. Want hoe stel je grenzen in een job waarbij het lichaam hét instrument is? Om dit te beantwoorden werd er met een kwalitatief onderzoek dieper ingegaan op hoe jonge vrouwelijke professionele dansers hun grenzen opstellen vanuit de complexe interactiestructuur in de danswereld.

Dit onderzoek brengt rechtse alternatieve mediaspelers in Vlaanderen in kaart, door enerzijds bronnen te raadplegen die de onderzoeker in staat stelt een lijst te maken van alle bestaande spelers en door anderzijds de kenmerken van rechtse alternatieve media te toetsen aan de gevonden mediaspelers.

In deze kwalitatieve tekstuele analyse wordt gezocht naar verschillen en gelijkenissen in banaal nationalisme en dit binnen de context van formatadaptatie en de Lage Landen. Hiervoor wordt het Vlaamse wtFOCK en het Nederlandse SKAMNL met elkaar worden vergeleken.

Niet medisch noodzakelijke operaties bij intersekse kinderen worden bekritiseerd door (internationale) mensenrechtenorganisaties, omdat ze een schending van enkele fundamentele rechten inhouden, zoals het recht op fysieke integriteit, het recht op autonomie en het verbod op discriminatie. Bovendien kan de vraag gesteld worden of ingrepen zoals vrouwelijke genitale verminking en operaties bij intersekse kinderen wel zo verschillend zijn als de verscheidene aanpak ervan doet uitschijnen.

Kwalitatieve inductieve thematische analyse van hoe jong volwassen vrouwen in een patriarchale samenleving porno en porna ervaren op vlak van representatie van de vrouw en de invloeden op hun eigen leven.

Veel is geweten over problematisch cannabisgebruik, maar we weten nog te weinig welke betekenis gebruikers aan cannabis geven en hoe dit tot stand komt. Dit kwalitatief onderzoek toont hoe cannabisgebruikers hun gebruik laten passen in hun zelfconcept. Resultaten voor occasionele gebruikers en frequente cannabisgebruikers worden besproken.

Deze scriptie onderzoekt of de digitale samenleving te vergelijken is met de virtuele gevangenis. Ze gaat ook na of er sprake is van een vorm van vrijwillige onderwerping aan de digitale apparatuur. Op deze manier kunnen we enerzijds een beter begrip krijgen over de invloed van nieuwe technologieën op onze samenleving en ook hoe wij ons tegenover die technologieën verhouden als mens.

Vanuit verschillende modellen binnen het interdisciplinaire onderzoeksveld Disability Studies, is er onderzocht hoe kinderen met autisme theaterlessen ervaren. Dit zorgt voor een complex en gelaagd beeld van de kinderen die het essentialistische en reductionistische karakteriseringsverhaal overstijgt. Beide deelnemers van dit onderzoek beleefden de theaterlessen op een andere manier. Ieder kind met autisme is dan ook uniek.

Deze masterproef gaat over de representatie van lesbiennes in Vlaamse fictiereeksen, uitgezonden tussen 2005 en 2019. Er werden vier reeksen geselecteerd, namelijk: Kinderen van Dewindt, Marsman, Gent-West en Professor T. Deze reeksen werden onderworpen aan een narratieve inhoudsanalyse, waarbij de focus lag op de lesbische personages. Daarnaast werden ook de actrices in kwestie geïnterviewd ter nuancering.

Het centrale vraagstuk van deze thesis heeft betrekking op de stereotype representatie van liefde en de ideale partner in datingshows, en meer specifiek in Vlaamse datingshows. De focus ligt hierbij op het sprookjesnarratief dat in het format gehanteerd wordt en zo bijdraagt tot een geïdealiseerde representatie van romantiek in de populaire cultuur. Dergelijke narratief promoot een patriarchale vorm van liefde, waarbij genderstereotypen en heteronormativiteit aan de hand van sprookjeselementen extra in de verf worden gezet. Om dit soort 'Disneyficatie' bij Vlaamse datingshows na te gaan, bestudeerden we via sequentie-, kwalitatieve inhouds- en narratieve analyse zes Vlaamse datingshows. Hierbij bevonden we dat genderstereotypen en heteronormativiteit over het hele format aanwezig waren, al dan niet met hun conventionele invulling. Naast de eerder traditionele datingshows, was er namelijk ook een recente trend weg van dit sprookjesthema, met een focus op sociale wetenschap en het alledaagse als narratief.

Het kernconcept re-integratie bij terroristen werd ontrafeld aan de hand van een theoretisch model, uitgesplitst naar het verloop van dit proces en de bijhorende katalyserende en remmende factoren. Dit theoretisch model werd verder uitgediept aan de hand van een casestudy naar een uitgetreden neonazi, uitgevoerd door middel van een inhoudsanalyse. Op basis van beide delen, theoretisch en empirisch, konden een aantal beleidsmatige conclusies getrokken worden.

Seksueel risicogedrag en de prevalentie van HIV en andere SOA blijken zeer hoog te zijn onder transgender en gender-nonconforme personen. Een feministisch perspectief dat focust op intersectionaliteit (kruispuntdenken) wordt gehanteerd om de huidige literatuur rond dit onderwerp kritisch door te lichten. Centraal hierin staan discriminatie en stigmatisering van transpersonen.

In deze masterproef bespreken we vier immorele legale activiteiten (bezoek van prostituees, alcohol, tabaksgebruik, ongezonde voeding) in het licht van het normaliseringsbeginsel. Dit beginsel heeft onder invloed van Europa een belangrijke plaats in onze Belgische Basiswet ingenomen. Het normaliseringsbeginsel houdt in dat de levensvoorwaarden in de gevangenis zoveel mogelijk in overeenstemming zijn met de levensomstandigheden in onze vrije samenleving.

Gevangenissen worden geconfronteerd met overbevolking, gewelddadige incidenten en  weinig basishygiëne. Daarnaast hebben gedetineerden  vaak een slechte gezondheid en/of  een verleden van (injecterend) druggebruik. Idealiter is de gezondheidszorg in de gevangenis gelijkwaardig aan die van de samenleving.Deze gelijkwaardigheid van gezondheidszorg vloeit voort uit het normaliseringsbeginsel.

Geneesmiddelen als nieuwe drugs
 
 
Sinds het ontstaan van de psychoactieve medicatie wordt onze huidige samenleving door een sterk toegenomen productie en consumptie van deze middelen gekenmerkt. Voornamelijk de oudere leeftijdsgroep consumeert deze middelen in hoge aantallen.

Arbeidszorg;  de structurele begeleiding
 
Arbeid is in onze Westerse samenleving meer dan essentieel. Je identiteit wordt voor een groot stuk bepaald door wat je doet. Wie niets doet, wordt vaak bekeken als niets. Werkloosheid heeft meerdere zware gevolgen op maatschappelijk niveau; marginalisering, individualisering, verlies aan koopkracht… Maar het grootste pijnpunt waar een kapitalistische maatschappij met een sterk onderbouwd sociaal zekerheidsstelsel mee te kampen krijgt, is zonder meer het structurele financieringsprobleem.

Subsaharisch Afrika werd en wordt in het Noorden verbeeld als ‘meest exotische plaats’ en Afrikanen als ‘ultieme anderen’. Dit soort verbeelding gaat gepaard met veralgemeningen en vooroordelen over dit deel van het Afrikaanse continent en zijn bewoners. In het koloniale verleden ondersteunden bepaalde ideëen over andere volkeren het Europees imperialisme en superioriteitsgevoel. Het fenomeen van ‘menselijke zoos’, waarbij mensen en voorwerpen uit de kolonies in het Westen (letterlijk) werden tentoongesteld, is het duidelijkste voorbeeld van koloniale propaganda.

Liesbeth Froyen
Ziekte als inspiratiebron – “De invloed van migraine en andere fysieke gebreken op de kunst”
 
De relatie tussen lichaam en kunstwerk is het thema van mijn thesisonderzoek. Maw. hoe een kunstenaar bepaalde fysische aspecten (ziekte, handicap,…) uit in zijn werken of wanneer hij er net tegen ingaat (bv. de verlamming van Chuck Close).Vooral over het aspect migraine in de kunst wil ik wat verder uitweiden aangezien ik zelf aan migraine lijd en dit gegeven zeer nauw verweven is met eigen atelierwerk. Daarom eerst een beter beeld van migraine.

Het ‘Nieuwe Denken’ in het Chinese buitenlandse beleid? – Thijs Van de Graaf
 
De metamorfose die de Chinese samenleving de voorbije halve eeuw heeft ondergaan, is indrukwekkend. Van een communistische heilstaat waarin roerganger Mao iedereen een ‘ijzeren rijstkom’ garandeerde, is het land uitgegroeid tot het grootste neokapitalistische Wirtschaftswunder uit de moderne geschiedenis. Voor het eerst sinds de jaren vijftig, wanneer de Rode Boekjes in het westers straatbeeld opdoken, spreekt de Volksrepubliek vandaag weer écht tot de populaire verbeelding.

De Ondraaglijke lichtheid van de zeden: beelden en zelfbeelden van druggebruikende prostituees – Natalie Claeys

 
De beeldvorming rond prostitutie is – door de geschiedenis heen – vaak op essentialistische vooronderstellingen gebaseerd en wordt op starre wijze gereproduceerd.
Dit schrijven is een welwillende poging om – vanuit een kritische antropologie – de dialectiek Ik/Ander binnen dit fenomeen, en de daaruit voortvloeiende processen van transgressie/alterisatie/objectificatie en fragmentatie te beschrijven – of eerder (en liever) deze abnormaliseringsprocessen te problematiseren.
 
De (r