Scriptiebank overzicht

Er wordt in deze bachelorproef ingegaan op de perinatale mentale gezondheid van de
kraamvrouw, waarbij de focus gelegd wordt op het fysiologisch fenomeen ‘babyblues’. Er bestaan hieromtrent geen eenduidige definities, dat kan zorgen voor verwarring en onwetendheid. Deze normale ontwikkeling sluit niet aan op de ‘roze wolk’ verhalen die vaak worden verwacht door moeders. Echter geven studies weer dat 80% van de kraamvrouwen babyblues ervaart tijdens het vroege postpartum. Aan de hand van een literatuurstudie wordt er informatie verzameld die een antwoord biedt op volgende onderzoeksvraag: ‘Aan welke informatie hebben kraamvrouwen in Vlaanderen nood omtrent de emoties en gedachten van babyblues in het vroege postpartum?’.

Weinig vrouwen geven borstvoeding na een vroegere borstkankerdiagnose. In deze scriptie wordt onderzocht welke invloed een eerdere borstkankerdiagnose heeft op de mogelijkheid om borstvoeding te geven.

In mijn bachelorproef wordt alle nodige informatie voor ouders weergegeven die een baby hebben met een plexus brachialis letsel. Al deze informatie is samengegoten in een informatiepakket. Verder wordt ook de taak van de vroedvrouw bij deze problematiek duidelijk gemaakt.

Effect van de epidurale anesthesie op borstvoeding na een vaginale bevalling
Auteur: Amrani Nisrine
Interne promotor: Vermeulen Joeri
Externe promotor: Debonnet Serena
Introductie:
Het doel van deze bachelor proef is om na te gaan welk effect de epidurale anesthesie heeft
op de start van de borstvoeding na een vaginale bevalling. Het praktijkdeel richt zich op wat
de ervaringen zijn van zorgverleners die dagdagelijks met de materniteit in aanraking komen.
Methode:
Om dit literatuuronderzoek uit te voeren werd beroep gedaan op Pubmed en EhBIB Search.
De artikels werden op basis van abstractie en “levels van evidence” gekozen. Voor het
praktijkdeel werden er zes interviews afgenomen bij zorgverleners.
Resultaten:
Door de epidurale anesthesie te gebruiken als interventie op de baringspijn, zien we dat dit
een effect heeft op het opstarten van de borstvoeding. Eveneens gaat de epidurale anesthesie
ook de Fergussonreflex negatief beïnvloeden. De epidurale anesthesie in combinatie met
synthetische oxytocine gaat ook het gedrag van de pasgeborene beïnvloeden.
Discussie/besluit:
Om het effect van de epidurale anesthesie beter te begrijpen zouden er meer studies moeten
plaatsvinden. Ook is het niet altijd duidelijk of de gevolgen plaatsvinden omwille van de
epidurale anesthesie of door de synthetische oxytocine, die tegelijkertijd aanwezig is.
Sommige artikels spreken elkaar tegen of geven tegenstrijdige informatie.
Er wordt evenwel geconstateerd dat de epidurale anesthesie een effect zou hebben op de
start van de borstvoeding.

We zijn op de hoogte van de screenings- en behandelingsmethodes voor een postpartum depressie maar hoe zit het met deze voor een postpartum psychose? Deze aandoening kan tenslotte ook optreden en ook deze vrouwen hebben recht op kwaliteitsvolle zorg, zorgverlening die zich specifiek focust op hun noden en behoeften. Ik wil met andere woorden voor de vroedvrouwen van de toekomst trachten een overzicht te schetsen van hoe om te gaan met deze diagnosestelling.

Binnen het perinatale zorgnetwerk zijn er heel wat alternatieve begeleidingsvormen aan een
opmars bezig, onder andere de haptonomische pre- en postnatale begeleiding van ouders en
kind. De impact en de meerwaarde hiervan worden beschreven pre, peri- en postnataal, dat zowel voor de ouders als voor het kind. Als vroedvrouw kan de haptonomische visie een andere kijk op het werkveld geven.

Voor 10 tot 20% van de kersverse moeders en hun partners wordt de periode na de bevalling overschaduwd door een postpartum depressie. Hoe kunnen de partners van deze mama's die vaak aangeven zich machteloos te voelen, beter geïnformeerd en ondersteund worden? En hoe kan het taboe rond dit thema doorbroken worden zodat moeders met een hulpvraag (sneller) de weg vinden naar de juiste hulpverlening?

Het doel van deze bachelorproef is om de belangen en vele voordelen dat huid-op-huidcontact biedt uit te lichten. Vaak wordt dit aanzien als relatief onbelangrijke postpartum handeling, terwijl het tegendeel alsmaar meer bewezen wordt. Om deze reden werden de meest voornamelijke voordelen van huid-op-huidcontact onderzocht. Alsook werden de bevindingen van huid-op-huidcontact ten opzichte van een preterme neonaat of de prevalentie van post-partumdepressies weergegeven. Doorheen het werk komt meermaals de verwijzing naar de tweede onderzoeksvraag aan bod, de participatie van de vader of partner.

Deze scriptie gaat over tocofobie (angst om te bevallen). Er wordt dieper ingegaan op de betekenis van het begrip en zijn oorzaken en symptomen. De complicaties van angst om te bevallen worden in beeld gebracht, alsook hoe hiermee zou moeten omgegaan worden. De vroedvrouw speelt hierbij een belangrijke rol, en deze rol wordt verduidelijkt in de studie.

Wij hebben onderzocht of de vroedvrouw gesensibiliseerd wil worden omtrent postpartum depressie.

Postpartum bloeding is één van de belangrijkste doodsoorzaken van maternele sterfte wereldwijd. Tranexaminezuur, een antifibrinolyticum dat in de cardiale chirurgie en traumatologie gebruikt wordt, zorgt voor minder bloedverlies peroperatief. De scriptie vergeleek verschillende studies en onderzocht de effectiviteit en mogelijke complicaties van het gebruik van tranexaminezuur bij pasbevallen vrouwen. Tranexaminezuur zorgt minder bloedverlies na de bevalling en draagt bij tot een lagere mortaliteit postpartum.

In deze literatuurstudie werd nagegaan wat de gevolgen zijn van een behandeling met artificiële reproductieve technieken, specifiek in het kader van fertiliteitsproblematiek, op de beleving van zwangerschap, bevalling en postpartum/ouderschap. Aanvullend werd er uitgezocht hoe de vroedvrouw deze beleving positief kan beïnvloeden.

Twee studenten vroedkunde ontwikkelden een visueel boek om communicatie met kwetsbare gezinnen in het ziekenhuis te verbeteren.

 Sneller naar huis na de bevalling: reden tot bezorgdheid? Wereldwijd worden moeders na hun bevalling steeds vroeger naar huis gestuurd. Ook in België neemt de ligduur sterk af van 5,3 dagen in 2000 naar 4,1 dagen in 2015. Hierdoor ontstond enige onrust op het terrein. Vroedvrouwen in het ziekenhuis vrezen dat de werkdruk zal toenemen. Ziekenhuizen denken actief na over de meerwaarde van het lange verblijf op de kraamafdeling en stellen zich de vraag of het anders beter kan.

Levenskwaliteit bij vrouwen met of zonder verzakking in de postnatale periodeBieke Samijn en Leonie VandecaveyePelvic organ prolapse (POP) of verzakking is een veelvoorkomende conditie in de periode voor en na de bevalling. In een algemene populatie van vrouwen na de bevalling of in de postpartumperiode zijn POP-Q stadia 1 en 2 het meest frequent. De ernst van een verzakking wordt door de POP-Q ingedeeld, gaande van 0 (geen defect) tot 4 (ernstige verzakking). Vrouwen met een verzakking kunnen een grote waaier aan symptomen ervaren.

 Zwangere vrouwen met een eetstoornis: de vergeten patiëntengroep? ‘Zwangere vrouwen met een eetstoornis? Die zien wij niet, juffrouw. U weet toch dat een eetstoornis een erg goed anti-contraceptivum is?’. Dit is het antwoord dat de auteur van dit onderzoek meer dan eens te horen kreeg na het contacteren van een aantal gynaecologen. Anno 2012 evolueert de medische wereld als geen ander, maar blijkbaar is men hier toch ergens de mist ingegaan.Het laatste decennium is een periode geweest van graatmagere modellen op de catwalk en pro-ana sites die als paddenstoelen uit de grond schieten.

 Niet zwanger zijn en toch bevallen?Hoe kan een vrouw nu zwanger zijn en dit niet weten? Soms zelfs tot de bevalling?Zwangerschapsontkenning is een fenomeen dat wel degelijk bestaat, maar waar weinig over wordt gezegd. Als we ervan horen is het meestal via, op sensatie gerichte, mediaverhalen. Vaak gaat het dan om vrouwen die hun pasgeboren baby om het leven brachten nadat ze hun zwangerschap ontkend hadden.

 
Groep-B-streptokokken (GBS) is een belangrijke pathogeen geworden bij de mens. GBS veroorzaakt sepsis en meningitis bij pasgeborenen en bij volwassenen.