Scriptiebank overzicht

In deze masterproef wordt onderzocht hoe vrouwen met dyspareunie hun seksualiteitsbeleving ervaren. Hoewel de wetenschappelijke aandacht voor genitopelviene pijnstoornissen de afgelopen jaren is toegenomen, blijft de psychoseksuele impact van dyspareunie vaak onderbelicht. Deze kwalitatieve studie beoogt inzicht te bieden in de wijze waarop vrouwen met pijn tijdens het vrijen betekenis geven aan hun seksuele ervaringen, identiteit en relaties. Er werd gebruikgemaakt van een beschrijvende fenomenologische onderzoeksbenadering, met individuele semigestructureerde interviews als dataverzamelings-methode. In totaal namen zeven vrouwen deel aan het onderzoek. De data werd geanalyseerd via een thematische analyse (Braun & Clarke, 2006).
Uit de analyse kwamen vijf centrale thema’s naar voren. (1) De ‘beleving van de seksuele relatie’ beschrijft hoe dyspareunie de intimiteit en communicatie tussen partners beïnvloedt, en hoe relationele co-regulatie als buffer kan fungeren. (2) De ‘beleving van de seksuele activiteit’ omvat de uiteenlopende wijzen waarop vrouwen pijn, verlangen, vermijding en coping ervaren binnen seksuele interacties. (3) De ‘seksuele identiteit’ verwijst naar de impact van dyspareunie op het zelfbeeld, vrouwelijke eigenheid en erotische agency. (4) De ‘impact op het dagelijks leven’ toont hoe pijn doorwerkt op psychosociaal vlak, inclusief gevoelens van onbegrip, schaamte en isolatie. (5) ‘Omgaan met dyspareunie’ gaat in op hulpzoekgedrag, de rol van lichaamsgerichte therapieën en de zoektocht naar herstel. De resultaten tonen dat vrouwen met dyspareunie vaak geconfronteerd worden met een complexe verwevenheid van lichamelijke pijn, emotionele spanning en relationele kwetsbaarheid. De bevindingen sluiten nauw aan bij bestaande literatuur over seksuele pijnstoornissen, lichaamsgeheugen, vrouwelijke seksuele socialisatie en copingstrategieën. Tegelijkertijd bieden de ervaringen van de deelnemers aanvullende inzichten, bijvoorbeeld over het belang van veilige partnerrelaties en herinterpretatie van vroegere seksuele ervaringen als katalysator voor herstel.
Hoewel deze studie zich beperkte tot een kleine, homogene groep (hoofdzakelijk heteroseksuele vrouwen), benadrukken de resultaten het belang van een multidisciplinaire en empathische benadering van dyspareunie. De erkenning van de subjectieve betekenis-verlening rond seksualiteit is essentieel in therapeutische contexten. Verder onderzoek is aangewezen om de diversiteit in ervaringen, coping en behandelbehoeften verder te verkennen, idealiter via een combinatie van kwalitatieve en kwantitatieve methoden. Tot slot is het noodzakelijk om in toekomstig onderzoek blijvend aandacht te besteden aan de ethische complexiteit van seksuologisch onderzoek binnen kwetsbare doelgroepen.

Over the last thirty years, gender has become an increasingly hotly debated topic within the Roman Catholic
Church. The core of the debate seems to revolve around the nature of gender. On one side stand gender
scholars such as de Beauvoir, Wittig, and Butler who regard gender as socially constructed. Butler as the
most influential philosopher of gender suggested that gender is performative. It has no particular basis in
nature but it is rather in performing acts that the reality of gender comes to be. On the other stands a reading
of gender as undetachable from biological sex. Readings of the latter sort often draw upon John Paul II’s
complementarian anthropology as sketched in his Theology of the Body. However, as an academic in
philosophy, Karol Wojtyła developed an understanding of the human person as constituted through their
acts in his book Person and Act. Due to the similarity in the concept of performed gender and that of the
enacted person, the following question arises: how does gender fit within Wojtyła’s understanding of the
person and how does this add up to John Paul II’s later complementarian anthropology?
To answer these questions, the first chapter will outline gender performativity as Judith Butler
understands is. However, the emphasis is placed on performativity rather than gender per se. Therefore, the
chapter first explores the roots of Butler’s gender performativity in the performative speech theory of J.L.
Austin. Thereafter Butler’s own contributions and adaptations to Austin’s framework are explored. The
main takeaways constitute the definition of performativity as a new reality established through acting act
as well as the insight that any performance is by definition rooted in social conventions.
In the second chapter, the primary findings of Karol Wojtyła in Person and Act are examined in
relation to Butler’s concept of performativity. Wojtyła presents an analysis of the human person in which
the person itself is constituted, changed, even “made”, through acts. The chapter goes on to illustrate just
how similar Butler’s concept of performativity really is to Wojtyła’s understanding of the establishing of
the person through the act. From there on several other similarities and differences between both authors
are explored, showing them to be better read in tandem than as opposed to one another.
In the third and final chapter, we explore where performative gender would fit in Wojtyła’s
framework established in Person and Act. This exploration results in the finding that gender is more
properly understood as part of the acting, personal capacities of the human person rather than their
biological nature. From this intermediary conclusion, the chapter shifts focus to John Paul II’s Theology of
the Body to see whether Person and Act’s personalistic framework is applied correctly when it comes to
gender. The thesis concludes that it is not because Theology of the Body intertwines biological sex with
gender, thereby not doing justice to gender as part of the person and as constituted in the act.
The entire thesis comes together in a brief conclusion about the performance of drag, summarising
the main points and showing how drag is met with different responses by Karol Wojtyła and John Paul II.

In de Westerse samenleving speelt emotie een belangrijke rol in hoe mannelijk mannen geacht worden. Deze studie gaat de connectie na tussen emotie en mannelijkheid door de rol van gendernormen te onderzoeken in de emotieregulatie van Belgische Gen Z en Babyboomer mannen. Door jongere en oudere mannen te vergelijken, konden mogelijke veranderingen nagegaan worden tussen generaties. Hiervoor werden diepte-interviews afgenomen met acht Gen Z en acht Babyboomers. Uit de analyse kwam een tweeledige gevoelsregel naar voren die vormgaf aan hun emotieregulatie: ten eerste leest de regel dat (sombere) emoties, met uitzondering van boosheid, een zwakte zijn. Bijgevolg betekent dit dat emotionele expressie op een praktische, bijkomstige manier hoort te gebeuren. Hierbij is de expressie terloops, rationeel en oplossingsgericht. Dit script reflecteert de patriarchale definitie van mannelijkheid als kracht, rationaliteit en zelfredzaamheid. Contradictorisch aan de verwachting waren er weinig verschillen tussen Gen Z en Babyboomers in emotionele expressie. Sterke verschillen waren echter op te merken binnen de generaties op vlak van geografie. Rurale mannen in beide generaties hadden conservatievere overtuigingen en internaliseerden de patriarchale norm meer, terwijl stedelijke mannen progressiever waren en de patriarchale norm meer verwierpen. Dit contrast bekrachtigt de huidige polarisering in de Belgische samenleving. Ondanks contestatie van de patriarchale norm, conformeerden ook de stedelingen echter meestal aan de gevoelsregel. Dit patroon bevestigt een cyclus die moeilijk te doorbreken is omdat een non-patriarchale cultuur voor emotionele openheid onder mannen nog niet opgebouwd en genormaliseerd is.

In mijn masterscriptie onderzoek ik hoe de Amerikaanse auteur Ottessa Moshfegh de postfeministische cultuur van de lange jaren '90 bekritiseert in haar roman "My Year of Rest and Relaxation" (2018) en die kritiek extrapoleert naar onze huidige maatschappij.

Wat betekent het om borsten te hebben?
Deze scriptie buigt zich over deze vraag door de borstbeleving, en het gehanteerde zichtbaarheidsmanagement van de borsten, te verkennen bij cisgender vrouwen. Dit resulteert in een aantal opvallende inzichten.

Hoe beoordeelt de Vlaamse kijker TikTok-video's waarin volwassen vrouwen op infantiele wijze afgebeeld worden? Een attitudeonderzoek toont aan dat enerzijds mannen meer dan vrouwen en anderzijds jongvolwassenen meer dan 35-plussers positiever en toleranter staan tegenover dit online fenomeen.

Worden biseksuele personen negatiever bekeken door hetero's dan door homo's en lesbiennes? Uit dit kwantitatief onderzoek in Vlaanderen blijkt alvast van niet. Wel is er een verband met leeftijd, gender van de biseksuele persoon en het kennen van een biseksueel persoon.

Deze scriptie ging op zoek naar de ervaringen van volwassen, transgender of genderdiverse personen op het autisme spectrum.

In hedendaagse Engelstalige literatuur geschreven door vrouwen is er een toevloed van complexe, “onsympathieke” vrouwelijke protagonisten. Dit geeft aanleiding tot twee discoursen: één over het genre dat deze romans tot stand hebben gebracht, namelijk “millennial fiction”, en een ander over het feministische gedachtegoed dat zij weergeven, het zogenaamde dissociative feminism. In deze discoursen wordt beweerd dat de hoofdpersonages onverantwoord passief zijn, wat schade brengt aan de feministische beweging. Deze thesis onderzoekt deze discoursen en toont door middel van de analyse van vier hedendaagse romans – Sally Rooney’s Conversations with Friends (2017), Ottessa Moshfegh’s My Year of Rest and Relaxation (2018), Eliza Clark’s Boy Parts (2020), en Lisa Taddeo’s Animal (2021) – aan dat de hoofdpersonages wel degelijk redenen hebben voor hun nihilistische houding en niet passief zijn, maar handelen met agency. Bovendien bevatten de romans een feministisch perspectief aangezien ze normatieve vrouwelijkheid uitdagen, de vrouwelijke ervaring belichten, en taboeonderwerpen over vrouwelijkheid aansnijden.

De non-binaire genderidentiteit heeft de laatste jaren steeds meer aandacht gekregen in onze maatschappij, zowel online als offline. Ondanks dat België op vlak van progressiviteit hoog gerangschikt wordt wat betreft de rechten en acceptatie van deze outgroup, blijkt de maatschappelijke aanvaarding van de brede bevolking nog ver weg. Dit kan ernstige fysieke en psychologische problemen met zich meebrengen. Om die reden is het van belang om meer bewustzijn te creëren omtrent deze genderidentiteit, wat een positieve invloed zou kunnen hebben op de attitudes ten aanzien van personen met een non-binaire genderidentiteit. Hierbij kunnen de media een sleutelrol spelen. Daarom werd voor deze thesis onderzocht of er een verband is tussen online mediablootstelling aan gender non-binaire inhouden en de attitudes van Vlaamse volwassenen (18-61 jaar) ten aanzien van personen met deze genderidentiteit.

Deze masterproef heeft getracht het profiel van vrouwelijke schakers in beeld te brengen, aangezien in de schaakwereld er een groot verschil bestaat in het aantal mannelijke en vrouwelijke schakers waarbij vrouwelijke schakers de minderheid zijn. Om dit te onderzoeken is er gekozen voor een mixed-method benadering. Een opmerkelijk resultaat is dat er een conflict opduikt tussen hoe vrouwelijke schakers zichzelf beschrijven en het beeld dat ze hebben van kenmerken die ze associëren met vrouwelijkheid.

In deze scriptie worden twee vrouwelijke auteurs, Mary Wollstonecraft en Germaine de Staël, met elkaar vergeleken tegen de achtergrond van de Franse Revolutie. Deze thesis heeft onderzoek gedaan naar de verschillende manieren waarop Staël en Wollstonecraft de Franse Revolutie voorstelden in hun werk om hun feministische opvattingen kracht bij te zetten. Daarnaast werd ook onderzocht op welke manier deze vrouwelijke auteurs zichzelf voorstelden in hun werk om hun lezers te overtuigen van de noodzaak van een grotere gelijkheid tussen man en vrouw.

Kwalitatief onderzoek naar onbewuste zendervooroordelen, cultureel seksisme en de glazen hindernisbaan in de academische wereld.

In deze thesis onderzoek ik de voorlaatste roman van Britse schrijfster Mary Shelley en diens onderliggende kritiek op negentiende eeuwse genderrollen en -relaties, en de maatschappelijke positie van de vrouw.

Deze paper onderzoekt hoe alleenstaande personen worden gerepresenteerd in populaire media, en focust daarbij op het stereotypische personage van de Crazy Cat Lady: een wanhopig en onaantrekkelijk alleenstaand personage dat regelmatig terugkomt op televisie. Zij wordt bekeken in het licht van de culturele theorieën van Hall en Dyer over representative, en de theorieën van Taylor en McRobbie over vrouwelijkheid en feminisme in de media.

Een onderzoek naar het creëren, positioneren & onteren van het vrouwbeeld in de hedendaagse Westerse beeldcultuur. Vertrokken vanuit Lilith. Adam' s eerste vrouw.

Vergelijkende, diachrone analyse van Vlaamse kinder- en jeugdliteratuur over Congo gepubliceerd tussen 1949 en 2016, vertrekkend vanuit de figuur van "de witte vrouw"

Van juli 1965 tot februari 1968 was Marguerite De Riemaecker-Legot de eerste vrouwelijke minister van België. Als de eerste historische studie over De Riemaecker-Legot heeft deze verhandeling aandacht voor zowel haar beleid als de manier waarop de pers over haar en haar beleid schreef.

Performing the Persona is een onderzoek dat drie hedendaagse muziekartiesten onder de loep neemt die exemplarisch zijn voor sociale media als nieuwe virtueel podium. Gebaseerd op zowel theater-, performance-, als mediatheorie, is dit onderzoek een aanzet om geassembleerde personaperformance online door te lichten. Het resultaat is een contemporain onderzoek dat zich buigt over het belang van de selfie, videoclips en Instagram in het bredere kader van een nieuwe publieke ruimte, de virtuele bühne van social media.

Dit verkennend onderzoek bundelt informatie over de hedendaagse genderrelaties in Tunesië. Wat zijn de heersende man-vrouwverhoudingen in Tunis vandaag en waarin kennen zij hun oorsprong? Het onderzoek gebeurt vanuit het mannelijke perspectief, dit wil zeggen dat er wordt nagegaan hoe mannen aan de basis liggen van de mannelijkheids- én vrouwelijkheidsidealen.

Femmes Fatales? Vrouwen in het Israëlische legerIsraël is het enige land ter wereld met een dienstplicht voor zowel mannen als vrouwen. Maar terwijl in België aan het begin van de jaren 90 voor het eerst een vrouwelijke gevechtspiloot  haar vleugels kreeg, moest Alice Miller in Israël rond diezelfde periode een rechtszaak aanspannen om pilote te mogen worden. Het wordt nu gezien als een mijlpaal in het openstellen van militaire functies voor vrouwen. Of het pad naar meer gelijkheid voor mannen en vrouwen daardoor echt geëffend is, blijft de vraag.

 Evenredige participatie van mannen en vrouwen in alle facetten van de maatschappij is van cruciaal belang voor duurzame ontwikkeling en democratie. Een gelijkwaardige deelname aan de arbeidsmarkt zorgt voor een afspiegeling van de samenleving op de werkvloer en symboliseert zijn politieke volwassenheid. Ondanks de substantiële voortgang op wetgevend niveau om de vrouw en man op gelijk voetstuk te plaatsen, is echter dit uiterst ambitieuze doel nog ver buiten bereik.Thans blijft de relatie van vrouwen met de arbeidsmarkt in sterke mate bepaald door mannen.

Zo Gebekt, Zo Gedacht
De rol van taalverscheidenheid in de menselijke ervaring
 
Mensen hebben een natuurlijke neiging om alles in de wereld in stukjes te hakken en over vakken te verdelen. Het menselijk lichaam bijvoorbeeld bestaat uit hoofd, romp en ledematen. Onder de ledematen heb je armen en benen. Het been omvat bovenbeen, knie, onderbeen en voet. Of op een abstracter niveau: de wereld valt uiteen in mannelijk en vrouwelijk. Mannelijk is wat sterk, zwaar, hard, hoekig, enz.

Zwanger van de vijand                       

De verwoestende gevolgen van seksueel geweld in oorlog

“No matter where a women lives,
giving birth should be a time of joy,
not a sentence to death.”
(UNFPA EXECUTIVE DIRECTOR THORAYA A. OBAID, 2004)

Het aantal burgers dat wordt getroffen door de talrijke oorlogen loopt de laatste jaren steeds meer op.  Vrouwen in oorlogsgebieden zijn nergens meer veilig; ze worden mishandeld, verkracht, vaak meerdere malen, soms nachten achter elkaar, niet zelden erop toeziend hoe hun zus, dochter,…hetzelfde lot ondergaat.

Wie heeft er nog nooit van Afrikaanse bootvluchtelingen gehoord, die via Marokko, Libië, en recenter ook Mauretanië en Senegal, Spaanse of Italiaanse bodem willen bereiken?

In de krant kan je bijna dagelijks berichten lezen over onderschepte gammele bootjes, pateras genoemd, volgestouwd met jonge Afrikanen. Westerse toeristen op de stranden van Tenerife worden plots geconfronteerd met de grote kloof tussen het rijke Westen en Afrika, als er verkleumde Afrikanen aanspoelen terwijl zij, al dan niet ingesmeerd, bakken in de tropische zon.

Vertalen in de reclamewereld
 
Je hebt de hele dag hard gewerkt, je hebt een uur in de file gestaan en twee uur in de keuken om op tijd eten op tafel te krijgen, je bent doodmoe… en dan heb je nog even tijd om lekker voor de televisie te kruipen om daar een grote portie reclame voorgeschoteld te krijgen. De kans is groot dat je je na zo'n drukke dag dood ergert aan al die verkoopsonzin en uit pure ellende begint te zappen. Je kunt natuurlijk ook van de gelegenheid gebruik maken om een plaspauze te houden of om een grote zak chips te halen.

“Wel, wel wat is het lekker vrijen”
Discoursanalytische en mentaliteitshistorische benadering van seksualiteitsbeleving in het interbellum.