Hall of Fame

Architect Nicolas De Wispelaere (UGent) droomde van meer zwemwater in Brussel. Hij tekende drie voorstellen uit voor nieuwe zwemvoorzieningen op bestaande plekken in de grootstad: in het Résidence Palace, onder de sporen van het Zuidstation en op de speelplaatsen van Brusselse scholen.

Om de communicatie tussen ambulances en ziekenhuizen te verbeteren, ontwikkelde verpleegkundige Hellen Tielemans (Thomas More) een applicatie. Met een paar klikken kunnen ambulanciers alle belangrijke informatie van een patiënt doorgeven aan het ziekenhuis nog voor de patiënt aangekomen is.

Bioloog Kamiel Debeuckelaere (KU Leuven) ontwikkelde voor zijn masterproef een draadloze robotbloem voor bijenonderzoek. Zo is ecologisch onderzoek naar het gedrag van bijen en andere bestuivers minder lastig en tijdrovend.

Je huis verwarmen met water uit de rivier? Het klinkt bizar, maar het is mogelijk en bovendien vriendelijk voor het klimaat. Sebastian Baes & Jan Denayer goten deze vraag in een wiskundig model en brachten zo het potentieel van rivierwater als warmtebron in kaart.

Bij het aanmoedigen van hun favoriete team, laten voetbalsupporters graag van zich horen. Maar wat als het om racistische verwijten gaat? Jarne Pollie onderzocht in zijn bachelorproef of en hoe we racisme uit de voetbalstadions kunnen bannen en goot zijn bevindingen in een boeiende podcast.

Orthopedagoge Annelien Coppieters (Hogeschool Gent) onderzocht in haar eindwerk het thuisgevoel in jeugdhulpvoorzieningen. Met dit werk gaf ze de jongeren zélf een stem. De jury koos met deze scriptie voor een persoonlijk werk dat getuigt van bijzonder veel empathie.

Niels Verborgh (VUB) kreeg de prijs voor zijn thesisonderzoek naar (on)wettelijkheid van het internationale transfersysteem in het voetbal waarin hij "op indrukwekkende wijze de talrijke juridische pijnpunten van het systeem blootlegt”, aldus de jury.

Kristof Jakiela (UGent) kreeg de prijs voor zijn thesisonderzoek naar de attitudes van dove koppels tegenover embryoselectie. “Jakiela biedt in zijn scriptie een inkijk in de leefwereld van doven."

In 2015 schreef Jan Fockedey geschiedenis met een unieke dubbelslag. De burgerlijk ingenieur wist met zijn scriptie "Recycling plastic waste to purify water" zowel de Agoriaprijs, de toenmalige deelprijs voor technologisch onderzoek, als de hoofdprijs, de Vlaamse Scriptieprijs, te winnen.

Rechtenstudente Alexandra Vanvooren (UGent) won met haar scriptie "De betekenis van het geslacht en de woonplaats voor de identificatie van de persoon". Haar scriptie leest als een pleidooi tot het innoveren van het archaïsche Burgerlijk Wetboek.

Interieurarchitecte Paulien Smets (Hogeschool PXL) wint met haar scriptie "De schoonheid van verval. De scenografische mogelijkheden van de ruïne". "Haar scriptie een literair pareltje: matuur, melancholisch en magisch. Een kathedraal van een eindwerk."

Wanneer men praat over genocide, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid denken mensen vaak niet aan multinationals als Shell, Chevron en Blackwater. Lynn Verrydt (UGent) stelt in haar scriptie dat ook bedrijven zich, als dader of medeplichtige, schuldig maken aan deze misdrijven.

In haar scriptie "Voedselschaarste en voedselbedeling, tactieken en strategieën: twee episodes uit bezet België tijdens de Eerste Wereldoorlog" vertelt Giselle Nath (UGent) voor het eerst het verhaal over extreme honger tijdens de bezetting door de ogen van Jan met de pet.

"We hebben gesmuld van deze scriptie" bekende juryvoorzitter Marc Reynebeau wanneer hij in 2010 Marina Verhoeven, master in het vertalen (AP Hogeschool), tot winnaar uitriep.

Student architectuur Hannes Pieters (UGent) wint met zijn eindwerk: "De Koninklijke Bibliotheek van België: vier decennia van nationale representatie in architectuur, stedenbouw en interieurinrichting". Zijn scriptie wordt later heruitgegeven als boek.

De zevende editie van de Vlaamse Scriptieprijs eindigt net als de allereerste met een ex-aequo: zowel Korneel De Rynck (KU Leuven) als Ward Jonckheere (Howest) krijgen in 2008 een plaatsje op de erelijst.

De zevende editie van de Vlaamse Scriptieprijs eindigt net als de allereerste met een ex-aequo: zowel Korneel De Rynck (KU Leuven) als Ward Jonckheere (Howest) krijgen in 2008 een plaatsje op de erelijst.

In 2007 sleept Evelien Jonckheere, een studente kunstwetenschappen aan de UGent de Scriptieprijs in de wacht met haar scriptie "Gentse Variététheaters van 1880 tot 1914". Daarin toont ze onder meer dat het Gentse variététheater qua spektakelgehalte zeker niet moest onderdoen voor de zapcultuur.

Jan Boesman staat in zijn scriptie stil bij het feit dat de wereld van het wielrennen klein is: wit, Westers en autochtoon om precies te zijn. De jury prees zijn scriptie die een originele verbinding legt tussen schijnbaar banale sportjournalistiek en een actueel maatschappelijk thema: racisme.

‘Een scriptie over het gewone, dat immers evenzeer kan boeien en charmeren.’ Met die woorden kondigde juryvoorzitter Rudy Vanschoonbeek de winnaar van de Vlaamse Scriptieprijs 2005 aan: Mélanie Surmont auteur van "Thuis en school waren immers anders dan de weg erheen."

In 2004 ging de prijs naar historicus Frederik Backelandt (UGent). In zijn winnende scriptie beet hij zich als een leeuw vast in het leven en werk van Karel Van Wijnendaele, de mythische verslaggever van de Vlaamse krant "Sportwereld".

In zijn scriptie trekt Koen De Vlieger (KU Leuven) een beeld op van de familie van Livina de Beer (1656-1741), de gravin van Bergeyck. Zijn scriptie mondde in 2005 uit in het gelijknamige boek "Adellijke levensstijl" uitgegeven door de KVAB.

De eerste editie van de Vlaamse Scriptieprijs eindigde meteen met een ex-aequo. De jury riep zowel Lars Bové (foto), Delphine Hajaji als Joris Van Campenhout uit tot winnaar.

De eerste editie van de Vlaamse Scriptieprijs eindigde meteen met een ex-aequo. De jury riep zowel Lars Bové, Delphine Hajaji als Joris Van Campenhout uit tot winnaar.

De eerste editie van de Vlaamse Scriptieprijs eindigde meteen met een ex-aequo. De jury riep zowel Lars Bové, Delphine Hajaji als Joris Van Campenhout uit tot winnaar.

Vroedvrouw Sarah Vanden Bremt (Erasmushogeschool Brussel) onderzocht voor haar bachelorproef of het intact laten van de navelstreng voordelen biedt bij het reanimeren van pasgeboren baby’s.

Manon De Meester (Odisee) trainde negen maanden lang drie ratten, waaronder Vlekje, om ziekteverwekkende bacteriën op te sporen in geitenbiest. Zo werkt ze mee aan het goedkoper en sneller opsporen van paratuberculose in vee.

ot 70% van de kunstmatig beademde COVID-patiënten ligt op de buik. Wanneer deze patiënten gereanimeerd worden, verliezen dokters kostbare tijd, aangezien ze deze patiënten eerst moeten omdraaien. Kan dat anders? Ja, zo bewijst verpleegkundige Angela Janssen (PXL Hogeschool) met haar bachelorproef.

Een echte dramatherapeut blijft niet bij de pakken zitten tijdens de lockdown, integendeel. Elias Callewaert (Arteveldehogeschool Gent) maakte van de nood een deugd, ging van huis tot huis en bestreed de eenzaamheid via zijn “d’raamatherapie”: corona-creativiteit in zijn puurste vorm.

Lisa, Sarah en Machteld (Arteveldehogeschool Gent) ontwikkelden een lessenpakket om Nederlandstalige migrantenliteratuur te verwerken in de lessen Nederlands om zo jongeren kennis te laten maken met onderwerpen zoals vooroordelen en racisme, en een cultureel bewustzijn te stimuleren.

Kleuters wegwijs maken in de deeleconomie? Dat levert kleuteronderwijzers Margot Denys en Sophie Catteuw (VIVES Hogeschool) de Bachelorprijs 2018 op. “Denys en Catteuw wisten het model Piraminder heel goed te vertalen naar het niveau van de kleuters."

Verpleegkundige Frank de Jong (Odisee) ontwikkelde een eenvoudig patiëntenformulier waarmee interventieteams bij rampen medische informatie over slachtoffers kunnen registreren. De jury loofde de concrete inzetbaarheid en het internationale potentieel.

Luna Delange & Elien Eggermont (Arteveldehogeschool) wonnen met hun scriptie “Motiverend wiskundeonderwijs in 1B” de allereerste editie van de Bachelorprijs.

De digitalisering van het onderwijs zorgt voor een heleboel data over de prestaties en competenties van leerlingen. Toch hebben leraren vaak niet de tools in handen om die data correct te interpreteren. Lara Roosens (KU Leuven) ontwierp daarom een competentiedashboard dat hen hiermee kan helpen.

Met zijn STEM-lessenpakket over verdroging wist Noah Fuhrmann de jury van Klasse te overtuigen. “Hij verrast met een sterke mix van theorie en praktijk, uitzonderlijk voor een masterscriptie.”, aldus de jury.

Dries Mariën (UGent) won de Klasseprijs 2021 met zijn masterproefonderzoek naar de begeleiding van startende leraren. Uit zijn onderzoek komen een aantal belangrijke pijnpunten naar voren, zoals het ontbreken van begeleiding op de klasvoer zelf.

Lien De Saegher (KU Leuven) is de winnares van de Klasseprijs 2020 voor onderwijsscripties. In haar bijzonder actuele masterproef pleit ze voor ruimte-educatie op school: “In de meeste leermethodes zie je vooral vrijstaande villa’s en dat is helaas geen realistische verwachting voor de toekomst.”

Drie studenten (Arteveldehogeschool Gent) ontwikkelden een literatuurhandboek voor anderstalige en laagtaalvaardige jongeren. De beslissing van de Klasse-jury was unaniem: “Hun ambitieuze bachelorproef doorprikt de mythe dat deze jongeren niet te motiveren zijn om te lezen.”

Barbara Dewit en Jente Verbesselt zijn de winnaars van de Klasseprijs 2018. Zij ontwikkelden de app Stemplate om stemvorming en stembegeleiding op te nemen in de lerarenopleiding. “Met hun scriptie zetten ze een uiterst relevant thema op de onderwijsagenda”, aldus de jury van Klasse.

De Klasseprijs 2017 was voor Lies Cokelaere. Haar onderzoek over schooluitstappen in een context van superdiversiteit kon de jury het meeste overtuigen. "Een erg relevante thesis die nauw aansluit bij de onderwijsactualiteit", aldus Hans Vanderspikken, hoofdredacteur van Klasse.

In 2016 zegevierde Jop Van der Auwera. De criminoloog van de KU Leuven voerde voor zijn thesis een pestonderzoek uit bij liefst 1.800 middelbare scholieren in Vlaanderen en Brussel met als markante conclusie dat allochtone jongeren vaker gepest worden, maar ook zelf vaker pesten.

Lauranne Harnie (VUB) bestudeerde in haar thesis de taalmotivatie van allochtone jongeren. "De scriptie van Harnie draagt een sterke boodschap uit in deze verwarrende tijden, een hoopvol signaal naar allochtone jongeren en hun leraren.”

De Klassejury valt als een blok voor kleuteronderwijzeres Jolien De Cuyper (Thomas More Hogeschool): "Haar scriptie is een hoogstaand totaalpakket. Ze schetst een kader rond het begrip talensensibilisering, past de principes ervan toe en zet andere leraren op weg via een praktijkgids".

Historicus Sander Verwerft (KU Leuven) schreef zijn scriptie over de Theresiaanse schoolhervormingen uit ruim zeventig inzendingen. "De scriptie van Verwerft is een warm pleidooi voor de waarde van het vak geschiedenis in het onderwijs."

n 2012 schrijft Gwen Muylaert, master in de taal- en letterkunde (VUB), zich met haar scriptie "(Leren) lezen in twee talen. Een onderzoek naar de Nederlandse en Franse leesvaardigheid in het Stimulerend Meertalig Onderwijs in Brussel (STIMOB)" naar een plek op de Klasse-erelijst.

De Klasseprijs gaat in 2011 naar de duoscriptie "Maatschappelijk aanzien van onderwijsvormen: Feit of mythe?" van Roos Van Gasse en Christel Van Cauteren.

Koen De Couck onderzoekt in zijn scriptie het webgedrag van achthonderd Vlaamse twaalf- en zestienjarigen onderzocht. Die studie laat hij uitmonden in sterke aanbevelingen om de onderzoekscompetenties van jongeren op het web vroeg genoeg op te volgen en hun kritische houding aan te scherpen.

"Leidt voorlezen tot een betere leesattitude?" Op die vraag vindt de Klassejury in de scriptie van Annick de Vylder een sluitend antwoord. Zij wordt gekroond tot laureate van de Klasseprijs 2009.

In 2008 gaat de prijs naar Annelies Raes (Universiteit Gent) die met haar werk "Tweedekansonderwijs keert kansen definitief" de Klassejury wist te charmeren.

De jury duidde unaniem de scriptie van Ihsane Chioua Lekhli als winnaar aan. Tegenwoordig is Chioua Lekhli aan de slag bij de VRT-nieuwsdienst, waar ze onder meer De Zevende Dag presenteerde.

In 2006 ging de Klasseprijs naar kersvers socioloog Bram Spruyt (VUB) voor diens scriptie "Ongelijkheid en segregatie in het onderwijslandschap: effecten op het etnocentrisme". Intussen is Bram Spruyt professor sociologie aan de Vrije Universiteit Brussel.

"Het is niet evident om de breuklijn tussen religie en de evolutietheorie aan te kaarten, maar onze laureate doet dat met journalistieke flair: concreet, menselijk en met aandacht voor evenwicht en objectiviteit." Met die woorden won Bogaerts de Klasseprijs voor haar scriptie.

In 2004 kaapt Leen Mast, studente psychologie aan Lessius Hogeschool, de Klasseprijs weg met haar thesis. "Een uiterst zinvol motivatieonderzoek naar het verband tussen leerstornissen en gedragsproblemen bij kinderen en jongeren", laat de jury onder meer bij die keuze optekenen.

De allereerste Klasseprijs werd in 2003 uitgereikt. De primeur was voor Stijn Seys (van de voormalige Katholieke Hogeschool Zuid-West Vlaanderen) die de Klassejury wist te imponeren met zijn thesis "Schoolinterne leerlingenbegeleiding in kaart gebracht".

Warre Clarys (UAntwerpen) ontwikkelde een digitaal huidmodel dat de warmteverdeling van de huid en tumoren nabootst. Door dit model te trainen kunnen de onderhuidse vorm en de diepte van een huidtumor scherp in beeld worden gebracht.

Studenten geneeskunde Emma Coene en Frédéric Claerhoudt onderzochten een snellere en goedkopere manier voor het nakijken van de plaatsing van een maagsonde op de intensieve zorgen. Dit kan via echografie!

Kan je vlot vliegenlarven kweken op kippenmest? Die vraag stond centraal in de thesis van Carl-Victor Deweer (UGent). Met zijn thesis wil Deweer bijdragen tot het verduurzamen van de veeteelt.

Babette Lamote (Universiteit Gent) is de winnares van de Eosprijs 2020 voor exact-wetenschappelijke scripties. In haar masterproef ontwikkelde ze een methode om bio-brandstof te maken uit landbouwafval.

Timon Vankeirsbilck en Stefaan Jacobs (KU Leuven) zijn de winnaars van de Eosprijs 2019 met hun masterproef over riothermie : een methode om rioolwater als warmtebron te gebruiken. “We betalen voor ons warm water, het is een logische stap om hier maximaal gebruik van te maken.”

Bio-ingenieur Sarah Vanbesien ontwikkelde een biologische 'datingapp' die de juiste bij met de juiste bloem matcht. Zo maakt ze het arbeidsintensieve veldwerk van biologen een pak lichter én zijn we beter voorbereid op de klimaatverandering.

In 2017 ging de EOS-prijs naar het duo Céline Cuypers en Kobe Bamps, industriële ingenieurs aan de Uhasselt & KU Leuven. Zij ontwikkelden een algoritme dat het risico bij operaties voor de behandeling van hartritmestoornissen vermindert.

Met zijn onderzoek naar de luchtzuiverende eigenschappen van microben op klimopplanten weet biochemicus Vincent Stevens (UAntwerpen / UHasselt) in 2016 de EOS-jury te overtuigen. "Stevens levert met zijn scriptie een waardevolle voorzet voor verder onderzoek en mogelijke toepassingen."

In 2015 gooit Thijs Van de Vyver de hoogste ogen door in zijn thesis de basis te leggen voor de detectie van diabetes via vingernagelfragmenten.

In 2014 trekt ingenieur Robin Verschueren (KU Leuven) aan het langste eind met zijn onderzoek naar zelfrijdende racewagens: "Design and implementation of a time-optimal controller for model race cars". Zijn zus mag in zijn plaats de prijs ontvangen.

In 2013 sleept biomedica Caroline Eykens (KU Leuven) de EOS-prijs in de wacht met haar ALS-onderzoek "Notch-1 signaaltransductie en oligodendrocyten dysfunctie in amyotrofe laterale sclerose".

In 2012 is de EOS-prijs voor natuurkundige Frederik Soetaert (UGent). Hij dankt zijn overwinning aan het computerprogramma dat hij ontwikkelde om warmtetherapie voor kankerpatiënten te personaliseren en optimaliseren.

In 2011 gaat de Eosprijs naar Mieke Van Bockstal voor haar scriptieonderzoek naar borstkanker, getiteld "Prognostic and pathobiologic relevance of morphological and immunohistochemical markers in ductal carcinoma in situ of the breast"

Sofie Thijs werd laureate van de Eosprijs 2010 met haar scriptie "over duurzame sanering van bodems vervuild met explosieven." Ze won een minilaptop en redactionele aandacht in Eos.

In 2009 maakte ene Maarten Breckpot furore. De ingenieur van de KU Leuven sleept zowel de Agoriaprijs als de allereerste Eosprijs in de wacht. Dat alles met zijn scriptie "Overstromingsbeheersing van de Demer met Model Predictieve Controle".

Warre Clarys (UAntwerpen) ontwikkelde een digitaal huidmodel dat de warmteverdeling van de huid en tumoren nabootst. Door dit model te trainen kunnen de onderhuidse vorm en de diepte van een huidtumor scherp in beeld worden gebracht.

Een video die blijft haperen terwijl je op 4G zit? Dat wil informaticus Arno Verstraete vermijden. Hij ontwierp een algoritme waarmee de kwaliteit van je video beter overeind blijft staan als die overschakelt naar een ander netwerk.

Wat is het interessantst vanuit milieuoogpunt: renoveren of heropbouwen? Dat onderzochten ingenieur-architecten Judith Haenen en Anneleen Bollé in hun masterproef.

Nadia Wiesé en Davy Didden (KU Leuven) zijn de winnaars van de Agoriaprijs 2020. In hun masterproef maakte het duo gebruik van artificiële intelligentie en slimme batterijen om de spanning op het elektriciteitsnet te regelen.

Nick Staut (UHasselt / KU Leuven) is de winnaar van de Agoriaprijs 2019. In zijn masterproef berekende hij de stralingsdosis van patiënten tijdens een chirurgische ingreep, onder meer met behulp van camera’s uit de gamingwereld.

Computerwetenschapper en fysica Hannah Pinson (VUB) onderzocht in haar scriptie hoe menselijke neuronen met elkaar communiceren. Op die manier wil ze meer inzicht krijgen in artificiële neurale netwerken, een veelgebruikte techniek in de artificiële intelligentie.

De tiende Agoriaprijs ging naar Hannes Mareen, master in de computerwetenschappen aan de Universiteit Gent. Hij dankte zijn overwinning aan de nieuwe methode die hij ontwikkelde om digitale watermerken bij video's aan te brengen.

Matthias Floru behaalt in 2016 het goud met zijn onderzoek naar groener alumnium, getiteld "Onderzoek naar het valorisatiepotentieel van smeltloze recyclageprocessen: Een economische en ecologische analyse van aluminiumrecyclage via warmextrusie en vonkplasmasinteren"

In 2015 schreef Jan Fockedey geschiedenis met een unieke dubbelslag. De burgerlijk ingenieur wist met zijn scriptie "Recycling plastic waste to purify water" zowel de Agoriaprijs, de toenmalige deelprijs voor technologisch onderzoek, als de hoofdprijs, de Vlaamse Scriptieprijs, te winnen.

In 2014 gaat de felbegeerde Agoriaprijs naar scheikundige Jasper Van Hoorick (UGent) voor zijn masterproef "Tunable Hydrogel-Polyester Combination Scaffolds for Tissue Engineering Purposes" waarin hij succesvol experimenteer met 3D-printing voor gebruik in generatieve geneeskunde.

In 2013 kaapt industrieel ingenieur Ken Vanherpen (Karel de Grote-Hogeschool) de Agoriaprijs weg met zijn masterthesis "Voertuigsensoren in functie van wegdekbeheer".

In 2012 gaat de Agoriaprijs naar UGent-fysicus Jonas Joos. Hij haalt de titel binnen met zijn scriptie "Groene fosforen voor toepassingen met hoge lichtintensiteiten".

De ster van de Agoriaprijs 2011 is Frederik Leys. De ingenieur van de KU Leuven verbaast de jury met zijn KULibri, een hoogtechnologisch en uiterst wendbaar minivliegtuigje dat vliegt zoals een rosse kolibrie.

In 2010 duidt de jury unaniem UAntwerpen-alumnus Nick Van den Broeck met zijn werk "Metallische nanoschillen op een zonnecel" als laureaat van de Agoriaprijs.

In 2009 maakte ene Maarten Breckpot furore. De ingenieur van de KU Leuven sleept zowel de Agoriaprijs als de allereerste Eosprijs in de wacht. Dat alles met zijn scriptie "Overstromingsbeheersing van de Demer met Model Predictieve Controle".

In 2008 reikte Scriptie vzw in samenwerking met technologiefederatie Agoria Vlaanderen voor het eerst de Agoriaprijs uit. Grope T-alumnus Brecht Van Hooreweeder ging de geschiedenis in als allereerste laureaat dankzij zijn scriptie.

Gentiel Acar (UGent) onderzocht de herbruikbaarheid van minerale wol als dakisolatiemateriaal. In de bouwsector wordt isolatiemateriaal vandaag nog steeds verbrand bij renovaties of afbraken. Toch biedt het hergebruik van oud materiaal een kans om de ecologische voetafdruk te verminderen.