Deze masterproef is een zoektocht naar oriëntatie in de moeilijke taak van hedendaagse architectuur om te reageren op een steeds heterogenere multiculturele samenleving zonder gemeenschappelijk wereldbeeld. Terwijl het gebruik van culturele referenties steeds meer wordt betwist, probeer ik aan te tonen dat het onmogelijk is om het sociaal-culturele volledig uit te wissen uit het door mensen gemaakte object. Omdat ik deze voorwaardelijke onafscheidelijkheid tussen de materiële aard van objecten en menselijke creatie accepteer, hanteer ik in de hele scriptie een materialistisch perspectief om de grote verscheidenheid aan materialen en vaardigheden die beschikbaar zijn in de casestudy te analyseren, en erken ik ze niet alleen als een mogelijkheid om ecologisch te bouwen, maar vooral om een vreugde uit te lokken die gesitueerd zou kunnen worden in het culturele domein, die je kunst zou kunnen noemen, maar die eigenlijk voortkomt uit de zichtbaar weergegeven contextuele omstandigheden.

Hoe leven, denken en creëren we in onze huidige onstabiele tijden? Doorheen de velden van de landschapsarchitectuur en kunsten is deze scriptie een zoektocht naar hoe deze vraag bewuste en onbewuste keuzes over inhoud en structuur tijdens het creatieve proces kan beïnvloeden in deze velden.

Deze thesis vertelt de levensverhalen van vijf protagonisten uit New York: Gregory, Alex, Tony, Douglass en Ibrahim geven inzicht in het gevangenschaps- en daklozensysteem, en de correlatie van beide, zoals zij het van binnenuit hebben ervaren. Hierbij ligt de focus op de gebouwde omgeving van gevangenissen en daklozenopvangcentra, ook wel shelters genoemd, en hoe die de vijf protagonisten hebben beïnvloed tijdens hun verblijf.

Ondanks de hernieuwde aandacht voor animisme in de antropologie is animisme tot op heden zelden de focus geweest van een filosofisch discours. In deze studie staat daarom een kritische bestudering van benaderingen van animisme centraal in het licht van de zogenoemde "personalistische natuurteksten" uit de Hebreeuwse Bijbel. Meer specifiek richt de studie zich op de rol en betekenis van metaforisch taalgebruik in het zoeken naar een begrip van animisme.

De ruimtenoden en behoeften van vrouwen met een migratieachtergrond zijn onvoldoende geïntegreerd in mainstream stadsplanning. Als gevolg voelen zij zich in de publieke ruimte niet welkom of onveilig. De thesis onderzoekt in samenwerking met vrouwen met een migratieachtergrond hoe een genderinclusievere stad eruit kan zien.

Dit antropologische proefschrift onderzoekt de voortdurende nucleaire uitfasering in België, een proces dat wordt gevormd door beleidsveranderingen, geopolitieke invloeden en de vraag naar energie. Het onderzoekt de veelzijdige wereld van kernenergie en de uitfasering ervan, en werpt licht op de ingewikkelde relatie tussen machtsstructuren, lokale gemeenschappen en mondiale contexten bij het vormgeven van publieke verhalen en waarheidsregimes met betrekking tot kernenergie. Omlijst door Michel Foucaults waarheidsregimes en Dominic Boyers concept van energopolitiek, onderzoekt het onderzoek de productie en handhaving van nucleaire verhalen onder mijn Doel-gesprekspartners. Via een analyse van individuele energie-ervaringen en -attitudes identificeert en definieert de studie waarheidsregimes binnen de context van Doel door het sociaal-culturele landschap en de energopolitiek van de nucleaire uitfasering onder de loep te nemen. Dit resulteert in een verkenning van potentiële tegenstrijdigheden of inconsistenties binnen en tussen deze waarheidsregimes, overheidsinitiatieven en publieke belangen. In wezen biedt dit onderzoek een alomvattend inzicht in de complexiteit van kernenergie en biedt het waardevolle inzichten in de uitdagingen, ambities en spanningen rond de Belgische transitie van kernenergie.

Molly Spotted Elk (1903-1977) was een Penobscot danseres, schrijver en actrice die in 1931 naar Parijs trok. Daar gaf ze advies aan de directie van het Ethnografisch museum in het Trocadéro paleis en werd ze een belangrijk onderdeel van de artistieke scène.

De Franse Surrealisten hadden vanuit hun primitivisme grote interesse voor al wat Native-American was, maar niet voor de dansen van Spotted Elk. Uit deze fundamentele tegenstelling blijken de verschillende, maar diachrone modernismes die bestonden in interbellum Parijs.

Omdat West-Europese musea grote collecties Afrikaanse kunst bezitten is het belangrijk om stil te staan bij de manier waarop deze tentoongesteld worden. Deze thesis verkent verschillende museumopstellingen om een zo respectvol mogelijke wijze van het tentoonstellen van Afrikaanse kunst te bekomen.

Actie op korte termijn voor verandering op lange termijn. Door middel van urban tactics wordt onderzocht hoe fietsmobiliteit in Paramaribo gestimuleerd kan worden.

De scriptie onderzoekt burgerinitiatieven die opvang verlenen aan migranten in doortocht naar Engeland. Ik vergeleek het politiek potentieel en de machtsdynamieken tussen twee soorten burgerinitiatieven, namelijk het Burgerplatform en kraakbewegingen.

De verborgen kosten van onze groene energietransitie zijn niet gender neutraal.

In deze scriptie verzamelde ik online reflecties over geweld en de dood van spelers die kritische oorlogsgames speelden. Daarbij focuste ik op drie games. Opvallend waren de negatieve emoties die spelers ervaarden. Deze bleken een bron te zijn voor eventuele kritisch reflectie.

Een geschiedenis van de katholieke vaderschapsidealen in het België van de jaren 1950. De thesis staat stil bij de opkomst van teder en aanwezig vaderschap in België. Hoe werden vaders geportretteerd in katholieke tijdschriften tijdens het hoogtepunt van de verzuiling? En waar komen dus sommige van onze mannelijkheidsidealen vandaag vandaan?

Reclaimers (waste-pickers) in Johannesburg, Zuid-Afrika trachten greep te krijgen op de toekomst, vertrekkende vanuit het recycleerbaar materiaal dat ze verzamelen. Deze scriptie volgt hoe een groep reclaimers, die actief zijn in de African Reclaimers Organisation (ARO), zich door het (recyclage)landschap in de post-apartheidsstad beweegt. Centraal staat de analyse van de creatieve manieren waarop de reclaimers aan future-making doen, waarop ze zich een toekomst verbeelden en aspireren vanuit collectieve hoop, dromen en verwachtingen.

Deze masterproef onderzoekt de taal- en leerideologieën die circuleren tijdens Tweespraak, een buddyproject waarbij anderstalige nieuwkomers Nederlands kunnen oefenen samen met een Nederlandstalige vrijwilliger.

Vergelijking tussen concepties van mannelijkheid op de hedendaagse Europese planken en in West-Afrikaanse ceremonies en feestelijkheden. Onderzoek naar alternatieven voor strikte genderscheiding en het vóórkomen van fluïde praktijken.

Deze scriptie vertelt het verhaal van de Doggerbank, een lage zandbank gelegen in het midden van de Noordzee. In deze thesis onderzocht ik hoe architectuur een nieuwe invloed kan uitoefenen op de verdere ontwikkeling van maritieme constructies om deze beter aan te passen aan de omgeving. Het project is een manier om een discussie op gang te brengen, in een behoefte om anders te denken, en om de complexiteit van een zeer gelaagde situatie te duiden.

In het Nederlands kan je als taalgebruiker kiezen hoe je je werkwoorden plaatst in een bijzin. Dit onderzoek ging na wat de voorkeur is bij kinderen uit de lagere school.

In a highly unequal society, many young Brazilians suffer oppression based on their class, race, gender, sexual orientation and religion. In the transition to adulthood, a period that is already marked by important changes, this brings along specific needs that need to be met. This research answers how ICBIE, a cultural centre in Salvador da Bahia, tries to meet those needs by providing a
space for young people to participate in activities and volunteer. Young adults from the region and volunteers of ICBIE have participated in a survey and in-depth interviews to find the answer to the central question of this thesis:
“How does volunteering at ICBIE contribute to the personal and professional development of young adults living on the Itapagipe Peninsula of Salvador, Bahia?”. Their answers, insights and stories were complemented by observations and were compared with, and analyzed through the lens of
national data and concepts from Robert Havighurst, Social Justice Theory and Anti-Oppressive Practises. The results show that young adults face a multitude of obstacles, mostly related to oppressive practises. Classism is the form of
oppression that stood out, connecting almost all of the respondents. And while ICBIE can’t directly change the root of these oppressive practises, it mitigates the harmful effects caused by them, by creating a place where volunteers can
learn, take up responsibility, open their view on the world, create meaningful bonds, feel safe and loved, and cultivate hope and resilience for the future.

Deze masterscriptie betreft een verkennend onderzoek naar de geestelijke gezondheid van en de psychische hulpverlening aan gedetineerden van Marokkaanse en Algerijnse origine vanuit het perspectief van psychosociale hulpverleners en gevangenisimams werkzaam in de Vlaamse en Brusselse gevangenissen. De onderzoeksbevindingen kunnen mogelijk nieuwe inzichten bieden aan zowel praktijkwerkers als beleidsactoren en zo bijdragen aan een verbetering van de psychologische en psychiatrische begeleiding en omkadering binnen detentie.

Onbekend maakt onbemind. Dat is ook zo bij pleegzorg voor volwassenen met een beperking en/of psychische problematiek. Vlaanderen en Brussel tellen samen zo’n 549 pleeggasten, maar toch weten veel mensen niet van hun bestaan af. Bij meer dan 1 op de 2 gevallen is familie de zorgdrager voor de pleeggast, maar niet iedereen kan bij zijn/haar familie terecht. We lieten vijf mensen aan het woord die pleegzorg voor volwassenen elk op hun eigen manier ervaren of ervaren hebben. Hoe mooi deze sprong in het diepe kan zijn, zoals alles gebeurt het met vallen en opstaan.

Deze drie essays, geschreven als masterproef, tonen de moeilijkheden in het compleet portretteren van mensen met een beperking. Het eerste essay gaat, doorheen een verhaal over een everzwijn, over hoe de mensheid verschillende strategieën vond om verlies te verbeelden en de mogelijke negatieve impact hiervan voor zij die verlies ervaren, zowel binnen de context van een beperking alsook het verlies van een geliefde en de gelijkenissen daartussen. Het tweede essay is een ingebeelde ontmoeting over wat het betekent om een onzichtbare beperking te hebben en opent het gesprek over ‘uit de kast komen’, lotgenoten vinden en de waarde van mensen met een beperking in het begrijpen van pijn, relaties en intimiteit. Het derde essay gaat over het onderwerp littekens en hun belang voor ideeën betreffende gemeenschap, intimiteit en ervaring-gebaseerde vloeibaarheid. De essays zijn een auto-etnografie die inductieve en poëtische taal toelaten om de emotionele en lichamelijke ervaringen van deze thema’s te vergroten.

In Atalaya, een provincie in de Peruviaanse Amazone, leggen territoriale conflicten en inheemse mobilisaties verschillen in landgebruik en wereldbeeld bloot. De Westerse kapitalistische visie ziet land als ‘bezit’, terwijl inheemse gemeenschappen een ‘levend territorium’ bewonen. Deze contrasten en heersende koloniale structuren zorgen ervoor dat de landrechten van inheemse volkeren niet worden gerespecteerd.

Ruim dertig jaar geleden lag Timişoara aan de bakermat van een reeks protesten die ervoor zouden zorgen dat het socialistisch bestuur van het land zou instorten. Ceaușescu, die op dat moment regeerde over Roemenië, kwam er aan zijn einde en maakte plaats voor een nieuwe wind die door de straten van Boekarest – en Timişoara – zou gaan waaien. Deze beloftevolle revolutie bleek al snel niet de Westerse weelde met zich mee te brengen en velen moesten ontnuchteren van hun revolutionaire kater (Verdery 1996). Het socialistisch bestaan begint sindsdien deel uit te maken van een tijd die er niet meer is en is centraal komen te staan in een Roemeens collectief geheugen (Rusu 2015). Een geheugen dat zich niet enkel bevindt in de gedachten van mensen, maar ook in de gebouwde omgeving: in de nauwe straten met hun straatnamen of in de monumenten die op de straathoeken en de zonovergoten pleinen staan. In deze thesis wordt aan de hand van vijf getuigenissen, ervaringen en verhalen gekeken naar hoe enkele inwoners van Timişoara terugkijken op hun verleden, nadenken over de toekomst en zich afvragen op welke toekomsten ze willen werken en waar ze trots op kunnen zijn.

Digitalisering en dekolonisering lijken op het eerste gezicht met elkaar in lijn te liggen als innovatieve en inclusieve (r)evoluties. Onderliggend blijkt dat echter niet het geval, wat nadelig werkt voor landen ten zuiden van de Sahara en mensen van Afrikaanse afkomst in de diaspora. Een interdisciplinaire analyse en discussie geven inzicht en overzicht in de situatie vandaag en een constructief kader voor de toekomst.