Scriptiebank overzicht

Europa voert een steeds strenger migratiebeleid en draagt daardoor bij tot ongelijke zwangerschapsuitkomsten bij verzoekers om internationale bescherming. Zorgverleners kunnen zelf het verschil maken in het voorzien van een meer toegankelijke, gecoördineerde en continue zorgverlening door in te zetten op lokale, gemeenschaps- en patiëntgerichte zorginitiatieven.

Deze thesis vertelt de levensverhalen van vijf protagonisten uit New York: Gregory, Alex, Tony, Douglass en Ibrahim geven inzicht in het gevangenschaps- en daklozensysteem, en de correlatie van beide, zoals zij het van binnenuit hebben ervaren. Hierbij ligt de focus op de gebouwde omgeving van gevangenissen en daklozenopvangcentra, ook wel shelters genoemd, en hoe die de vijf protagonisten hebben beïnvloed tijdens hun verblijf.

In deze scriptie wordt het ruimtelijk kader en de menselijke beleving van de architectuur van de Brusselse asielcentra geanalyseerd aan de hand van veldwerk en getuigenissen. De analyse beperkte zich niet tot de sites van de opvangcentra, maar bracht ook in kaart welke sociale voorzieningen - zoals winkels, sport, cultuur en transport - in de omgeving beschikbaar zijn en hoe deze gebruikt worden door asielzoekers.

Het doel van deze scriptie is om de complexiteit en systematische structuur van een verborgen type huisvesting in het complexe stadslandschap van New York City bloot te leggen.
 
Deze studie is ontwikkeld als een grafische atlas om te laten zien hoe een verborgen daklozeninfrastructuur is ingekapseld in de ruimtelijke anatomie van New York City.
 
De grafische atlas illustreert zowel historische als huidige lagen van deze infrastructuur om aan te tonen hoe de opvang van daklozen verankerd is in de geschiedenis van de stad, hoe deze zich in de loop der tijd heeft ontwikkeld en hoe deze heeft gereageerd op de COVID-19 pandemie.
 
New York, als één van de meest ongelijke en gesegregeerde metropolitane gebieden van het Westen, geeft een unieke inkijk in de daklozenproblematiek als een pertinente uitdaging voor steden wereldwijd.
 
Nu ook in Vlaanderen de ene crisis de andere opvolgt, en sociale ongelijkheid elke dag verder de pan uit swingt, is deze scriptie ook een parabel voor de gevolgen van toenemende neoliberalisering en sociale verloedering in de eigen nabije omgeving.
 
Het is dan ook een appèl aan de architectuur en stedenbouw om (opnieuw) een voortrekkersrol op te nemen in het debat rond huisvesting en mensenrechten in het algemeen.

De scriptie onderzoekt burgerinitiatieven die opvang verlenen aan migranten in doortocht naar Engeland. Ik vergeleek het politiek potentieel en de machtsdynamieken tussen twee soorten burgerinitiatieven, namelijk het Burgerplatform en kraakbewegingen.

Onderzoek naar de integratie van microappartementen in leegstaande kantoorgebouwen in Vlaanderen en Brussel waardoor deze gebouwen ingezet kunnen worden als (tijdelijk) opvangcentrum voor verzoekers om internationale bescherming.

Deze scriptie onderzocht hoe mannelijke homoseksuele asielzoekers tijdens de vlucht geconfronteerd worden met drie essentiële trajecten (seksualiteitstraject, juridische procedure en integratietraject) die ze verplicht moeten ondergaan om beschermd te worden als vluchteling en hoe ze hier mee omgaan.

Migratie en opvoeding zijn onlosmakelijk verbonden. In onderzoek en in vormgeving van
praktijk en asiel- en gezinsbeleid zien we echter dat stemmen van vaders op de vlucht, in
verhouding met die van moeders, onderbelicht blijven. Deze scriptie tracht hier verandering in
te brengen door een stem te geven aan vluchtelingenvaders in asielcentra, een complexe
context gekenmerkt door onzekerheid, tijdelijkheid en collectiviteit.

In dit etnografisch onderzoek peilen we naar communicatie en communicatienoden van vluchtelingen in Vlaanderen voor, tijdens en na de vlucht. We zochten een antwoord op de vragen welke communicatiemiddelen vluchtelingen gebruiken tijdens hun vluchtproces en op welke communicatieproblemen ze stoten. De data zijn gedistilleerd uit 15 semigestructureerde interviews met 3 vluchtelingen.

Een empirisch onderzoek naar hoe asielzoekers het intercultureel bewustzijn ervaren bij hun hulpverleners.

Naar aanleiding van de vluchtelingenproblematiek werd onderzoek gedaan naar een nieuwe woonvorm voor asielzoekers. Specifiek werd gekeken naar het opvangcentrum in Brussel, het Klein Kasteeltje. Er werd gezocht naar een model dat een gemakkelijkere integratie van nieuwkomers mogelijk maakt.

De hulpverlening en het beleid kunnen partnergeweld bij volgmigranten verhelpen, maar anderzijds ook partnergeweld versterken of hulp bemoeilijken. Om deze complexe rol te onderzoeken bevroeg ik vijftien sociaal werkers uit Vlaanderen en Brussel die met migranten en/of partnergeweld in aanraking komen.

Deze thesis voert onderzoek naar de non-architectuur van Fedasil bij het omvormen van leegstaande institutionele gebouwen naar opvangcentra voor asielzoekers. Een eerste deel biedt een historisch en theoretisch kader, waarna een tweede deel aan de hand van twee concrete casestudies het argument verder onderbouwt.

Onderzoeksstudie naar de positieve gevolgen van zwemmen voor mensen met dementie en de haalbaarheid van deze activiteit in de praktijk. Welke aandachtspunten zijn er en hoe kan de verpleegkundige hier een meerwaarde betekenen.

In parken en sportdomeinen in Vlaanderen ziet men steeds vaker cricketspelers opduiken. Dat is het gevolg van de vluchtelingencrisis. Dit werk onderzoekt hoe de sport, die in België niet erg bekend is, een veilige plek kan vormen voor jonge asielzoekers.

De masterproef wou inzicht brengen in de wijze waarop contact, gevoelens van bedreiging en context een invloed hebben op de attitude van buurtbewoners ten opzichte van de asielzoekers van het nabije opvangcentrum.

Etnische diversiteit binnen de drughulpverlening kent slechts weinig onderzoek in België. De vertegenwoordiging van etnisch-culturele minderheden in de Belgische drughulpverlening wordt in deze studie in kaart gebracht, waarna de verschillende barrières per fase in de behandeling (instroom, doorstoom, behandeling, uitstroom) en types drughulpverlening (MSOC, dagcentra, crisisopvang, therapeutische gemeenschappen) worden geëxploreerd.

 “Vergeten verhalen: ex-kindsoldaten in de gevangenis”“Het misdrijf waarvan ik verdacht word, is gebaseerd op een leugen. Mensen in m’n gemeenschap beschuldigden mij ervan omdat ik vroeger bij de rebellen leefde. Vandaag ben ik erg ongelukkig door de grote onzekerheid… hoe lang zal ik hier nog opgesloten zitten?” Jack is één van de tienduizenden jongeren die in Noord-Oeganda ontvoerd werd door de rebellen van het Lord’s Resistane Army (LRA) om hen in te zetten als kindsoldaat.

“Zorg goed voor jezelf”Acute opvang na verkrachting faaltSlachtoffers van verkrachting kunnen in ons land geen beroep doen op professionele en gecoördineerde crisishulpverlening die in andere landen wel voorhanden is. Dit verkleint de pakkans van de daders en vergroot het risico op ernstige en blijvende gezondheidsklachten bij de slachtoffers.In 2013 registreerde de politie in ons land 3284 aangiften van verkrachting, waarvan 212 groepsverkrachtingen. Volgens de recentste Veiligheidsmonitor - een enquête van de politie bij de bevolking - zou dat maar één tiende van het werkelijke aantal zijn.

Het Red Light District: door de ogen van een sociaal werker“Hallo, ik ben Anna en ik ben afkomstig van Hongarije. Ik was 19 toen ik via een kennis een job in de horeca aangeboden kreeg in België. Aangezien er in Hongarije veel armoede is en ik voor mijn zieke moeder en mijn kind moest kunnen zorgen nam ik de job aan. Eenmaal aangekomen in België bleek niets van het beloofde waar. Ik werd als prostituee tewerkgesteld in het schipperskwartier, het Red Light District van Antwerpen.

 ‘Wat kunnen opvang en begeleiding doen voor niet-begeleide minderjarigen die opgroeien ver van hun gezin?’Stel.. U bent 16 jaar. Als jong kind is je vader overleden,je moeder heeft beslist haar geluk elders te zoeken en je wordt opgevoed door je tante. Je hebt het geluk naar school te kunnen gaan. Op je 12e wordt je, op weg naar school, ontvoerd om het regeringsleger te dienen. Als er zich een kans aandient om te vluchten, zou u die niet nemen? Dat is exact wat Hayat, de jongere wiens levensverhaal de casus vormt van mijn eindwerk, heeft gedaan.

Van kind in gevaar … naar kind als gevaar?“Ik kijk ontzettend uit naar een eigen plek, een oord waar ik echt kan thuiskomen, na wat onderhand een eeuwigheid lijkt” - Abdelhak, 17 jaarAbdelhak vertelt op 11 juni 2011 zijn verhaal in de media. Hij is de zoveelste jongere die na een lange tocht in België terechtkomt. Zijn vlucht was lang en vermoeiend, net zoals zijn verblijf in België tot nu toe.